Απογοητεύομαι

Ναι, ναι ακόμη και ένας σχετικά θετικός άνθρωπος σαν και εμένα μπορεί να νιώσει απογοητευμένος. Ζώντας 30 χρόνια στην Ελλάδα δεν ήταν λίγες οι φορές εθνικής απογοήτευσης αλλά και προσωπικά σαν άνθρωπός μια χαρά τα καταφέρνω να με απογοητεύω που και που. Θα προσπαθήσω να εστιάσω στους λόγους της απογοήτευσης μου στο σήμερα.

Στο σήμερα μου λοιπόν, ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα. Η κρίση είναι τόσο μεγάλη που σχεδόν τίποτα δεν είναι γύρω μας υγιές. Ακόμη και οι πολιτικοί μας το παραδέχονται αυτό (οπότε είναι σίγουρα μια αλήθεια που βγάζει μάτι). Και ναι μεν οι πολιτικοί παραδέχονται πως τα πράγματα δεν πάνε καλά, αλλά για τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις, τους δείκτες της οικονομίας, την είσπραξη των φόρων, κτλ, κτλ. Για τους απλούς ανθρώπους κουβέντα…

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ λοιπόν, που αν δεν είσαι Α.Ε ή Ε.Π.Ε ή ΜΜΕ δεν καταλαβαίνει το κράτος πως έχεις δικαιώματα και δεν σου κάνει και εσένα ένα χάρισμα χρέους!

Οι άνθρωποι γύρω μου, και καμιά φορά και εγώ, ζουν με το φόβο της αρρώστιας, ψυχικής και σωματικής αφού στην πραγματικότητα είναι αδιαχώριστες αυτές οι δύο. Τα ΜΜΕ μας ποτίζουν με έναν διαρκή φόβο, πχ τον φόβο της απώλειας της δουλειάς σας, των χρημάτων, της πτώχευσης, κτλ.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ λοιπόν, που δεν καταλαβαίνουν οι διπλανοί μου πως το χρήμα είναι ένα μέσο και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο. Δεν έχει την δύναμη να μας κάνει ευτυχισμένους. Από όλα τα πράγματα που μπορούν να πάρουν από εμάς– τα υπάρχοντα μας, τα χρήματα μας, τα δικαιώματα μας – αυτό που δεν μπορεί κανείς να μας πάρει είναι η ελευθερία του να επιλέξουμε σε τι θα πιστέψουμε, τι η καρδιά μας θα αγαπήσει και το τι το μυαλό μας θα σκεφτεί.

Το χρήμα λοιπόν όπως είπα και πριν είναι ένα μέσο για τους ανθρώπους! Ένα μέσο… τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Χρησιμοποιήστε το με σύνεση και δείτε την αξία της ζωής σας, όπως θα έπρεπε να είναι. Και τα πράγματά που δίνουν αξία στη ζωή είναι δωρεάν. Σταματήστε να παίζετε το παιχνίδι που τους συμφέρει πως υποτίθεται ότι «καλή ζωή» είναι αυτή με πολλά χρήματα και υλικές απολαύσεις.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ λοιπόν, που η ανθρωπότητα έχει πέσει σε ένα παιχνίδι εξουσίας και χρήματος.

Βλέποντας τι συμβαίνει στο μικρό μου κόσμο…στην μικρή μου χώρα ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ που ακόμη μας κρατά σε αδράνεια ο φόβος και μας αρρωσταίνει ο φόβος που ποτίζουμε με τους φόβους μας.

Η λύση; Η αλληλεγγύη και η ευαισθητοποίηση όλων. Η αφύπνιση του ανθρωπισμού στην πραγματικότητα αυτό είναι όλο. Κάποια μέρα ελπίζω ότι όλοι εμείς θα αποκτήσουμε συνείδηση πολίτη και όχι αστού που έχουμε τώρα, ανεξάρτητα το που ζούμε. Πίσω από τα κέρδη, τα ακριβά αυτοκίνητα, τα Prada, τις ξέγνοιαστες διακοπές ή οτιδήποτε άλλο υπάρχουν οι ανθρώπινες στιγμές. Βάλτε φρένο στο φόβο σας. Έχουμε δύναμη, έχουμε ικανότητες, έχουμε προτερήματα και ελαττώματα. Θυμηθείτε πως είστε ΑΝΘΡΩΠΟΣ και όχι αριθμός χρέους, όχι οικονομικός δείκτης, όχι φοβισμένο άβουλο και πειθήνιο ον.

ΥΓ. Όσο και αν απογοητεύομαι από το προσωπικά λάθη και από τις παρενέργειες της κρίσης, καταφέρνω να αναγνωρίζω ότι η ευτυχία δεν προέρχεται από τα χρήματα ή τη φήμη ή τη δύναμη. Προέρχεται από τους καλούς φίλους, την οικογένεια και την συνειδητότητα που με οδηγεί σε μια καλή ζωή.

Το Κλειδί της Σκέψης -www.tokleidi.com