by Δημήτρης Πετρούνιας
Αν παρατηρήσεις γύρω σου θα διαπιστώσεις ότι οι πιο όμορφες γυναίκες δεν είναι οι αψεγάδιαστες!
Ξυπνάς, τεντώνεσαι για λίγο και στα επόμενα λεπτά τινάζεσαι και κοιτάς τον καθρέφτη σου…
Κι αρχίζεις το τρέξιμο! Δεν έχεις χρόνο για χουζούρια… ούτε καν για λίγα λεπτά ηρεμίας πριν πεταχτείς σαν σούστα απ’ το κρεβάτι!
Πρέπει να προλάβεις και να σουλουπωθείς!
Κάθε πρωί τα ίδια! Δε σ’ αρέσει η φάτσα σου κι αρχίζεις μηχανικά τη κούρα!
Πρέπει να τη συνεφέρεις και να τη φέρεις στα ίσα της, πριν ξεπορτίσεις!
Πρέπει να γίνεις «όμορφη»! σύμφωνα με τα πρότυπα!
Και να! τα μεικ απ, να! τα καλυπτικά, να! οι αντιρυτιδικές κρέμες κι οι οροί που υπόσχονται θαύματα!
Ολόκληρη ιεροτελεστία στο βωμό του να «γίνεις όμορφη»!
Κι ύστερα αρχίζει το μπογιάτισμα!
Βάφεις, ξεβάφεις…ξαναβάφεις μέχρι να σε ικανοποιήσει η εικόνα που βλέπεις στον καθρέφτη!
Τότε μόνο «σου επιτρέπεις» να βγεις στο σεργιάνι μπας και τραβήξεις βλέμματα θαυμασμού, που ελπίζεις ν’ απογειώσουν τη διάθεσή σου που όλο και πιο πεσμένη τη νιώθεις τελευταία…
Στ’ αλήθεια δε το απολαμβάνεις όλες τις φορές!
Κάποιες σε κουράζει ιδιαίτερα πολύ ή όλη διαδικασία…
Πολλές φορές θα ήθελες να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι να ρίξεις απλά λίγο νερό στο πρόσωπό σου και να βγεις χωρίς ίχνος μακιγιάζ, φορώντας μόνο το χαμόγελό σου!
Χαμόγελο…να! η μαγική λεξούλα!
Αυτό ναι! θα συμφωνήσω! Μπορεί να κάνει τη διαφορά! Ιδίως όταν είναι αυθόρμητο και πηγαίο!
Μα κάπου το έχεις “ξεχάσει” και δε το βρίσκεις πια…
Πρέπει πια, κι αυτό να το ζωγραφίσεις…δε σχηματίζεται από μόνο του πια!
Ως και την ώρα που βάφεσαι βάλλεσαι από σκέψεις..
Λες να πέρασε η μπογιά σου;
Λες να μη μπορείς να τραβήξεις πλέον την προσοχή με την παρουσία σου;
Λες να μη καλύφτηκαν οι ρυτίδες με το μεικ απ;
Οι μαύροι κύκλοι; Δείχνουν τόσο μαύροι όσο εσύ τους βλέπεις ή το καλυπτικό έκανε το θαύμα του;
Μα δε βαρέθηκες κάθε μέρα το ίδιο βιολί;;
Με τις μπογιές θα ομορφύνεις; Αλήθεια το πιστεύεις ακόμη;
Κι αν ναι…πρόσεξέ το! Κάτι δε πάει καλά!
Αλήθεια πιστεύεις ότι το μεικ απ θα καλύψει τα κενά της ψυχής σου;…και θ’ αλλάξει αυτό που αυτή βγάζει στο πρόσωπό σου με δυο στρώσεις πούδρα;
Κι αν είναι έτσι; Γιατί δε νιώθεις τόσο όμορφη πια;
Αφού θυσιάζεις ένα σωρό χρήματα για να πάρεις τα καλύτερα και πιο θαυματουργά προϊόντα που κυκλοφορούν…
Οκ! Δε λέω, είναι όμορφη εικόνα μια περιποιημένη γυναίκα που φροντίζει τον εαυτό της και προς στιγμήν μπορεί και κάποιοι να τη βρουν ενδιαφέρουσα…
Μα δε φτάνει μόνο αυτό!
Αν παρατηρήσεις γύρω σου θα διαπιστώσεις ότι οι πιο όμορφες γυναίκες δεν είναι οι αψεγάδιαστες!
Κάποιες μάλιστα λάμπουν κυριολεκτικά χωρίς να χρειάζεται να το προσπαθήσουν καθόλου!
Και δε μιλώ γι’ αυτές που η φύση υπήρξε γενναιόδωρη μαζί τους και τους προίκισε με φυσικά προσόντα (μια κατηγορία είναι κι αυτές!)
Για τις άλλες μιλώ, που τις κοιτάς και με την πρώτη ματιά τις βρίσκεις αδιάφορες ίσως και άσχημες με τα περιττά κιλά ή τα απεριποίητα μαλλιά τους και δε μπαίνεις καν στη διαδικασία να τις συγκρίνεις μαζί σου…
Σύγκριση… να μια παγίδα!
Μα αν συγκριθείς μαζί τους μπορεί να τις βρεις πολύ πιο όμορφες και ποθητές, ενώ αντικειμενικά δεν είναι!
Είναι γιατί κάτι άλλο συμβαίνει και τους χαρίζει αυτή την αφοπλιστική ομορφιά…
Είναι γιατί πρέπει να εμπεδώσεις πως όμορφη δε σε κάνουν τα καλλυντικά ούτε τα ρούχα!
Είναι που πρέπει να καταλάβεις πώς όμορφη σε κάνει η ισορροπία στη ζωή σου, οι άνθρωποι που σ’ αγαπούν και σε κάνουν ευτυχισμένη!
Γιατί απλά πιο όμορφη απ’ όταν είσαι ευτυχισμένη δε θα υπάρξεις ποτέ!
Χριστίνα Ζαμπούνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου