Μικρές συμβουλές για τη μελέτη στο σπίτι!

Πρόγραμμα καθημερινότητας ή αλλιώς ρουτίνα!

Το καθημερινό πρόγραμμα είναι καθοριστικός παράγοντας για το διάβασμά μας. Καλό είναι να φτιάξουμε λοιπόν ένα σχολικό πρόγραμμα και να γράψουμε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα από την πρώτη σχολική ώρα μέχρι την τελευταία εξωσχολική δραστηριότητα της ημέρας. Αυτό θα βοηθήσει πολύ το παιδί στην οργάνωση του διαβάσματός μας αλλά και του χρόνου μας.

Ώρα μελέτης

Η ιδανική επιλογή είναι μόλις επιστρέψουμε από το σχολείο, αφού ξεκουραστούμε για περίπου μία ώρα να ξεκινάμε το διάβασμα. Καλό είναι να μην διαβάζουμε λίγο πριν το σχολείο ή το βράδυ λίγο πριν τον ύπνο. Το διάβασμα της τελευταίας στιγμής, δηλαδή λίγο πριν το σχολείο, πιθανότατα θα δημιουργήσει άγχος, ενώ είναι λίγο επώδυνο το πολύ πρωινό ξύπνημα. Οι αρκετά βραδινές πάλι ώρες εκτός από κουραστικές δεν βοηθούν για ένα αποτελεσματικό διάβασμα. Δεδομένου ότι η κούραση της ημέρας είναι συσσωρευμένη υπάρχει δυσκολία στη συγκέντρωση αλλά και στην αντίληψη.

Χώρος μελέτης

Ο χώρος στον οποίο μελετάμε αρχικά πρέπει να έχει το ίδιο χαρακτηριστικό με το πρόγραμμά μας, να είναι δηλαδή σταθερός. Η καλύτερη επιλογή είναι ένα γραφείο τακτοποιημένο, καθαρό, με τα απαραίτητα πράγματα. Μολύβια, γόμα, βιβλία, τετράδια .κ.λ.π., χωρίς περιττά αντικείμενα που θα αποσπούν την προσοχή μας. Καλό είναι επίσης να υπάρχει καλός φωτισμός, ενώ η καρέκλα να μας βοηθάει να είμαστε άνετα αλλά και να καθόμαστε ανατομικά σωστά.

Ηχητικές παρεμβάσεις

Οι ήχοι που μπορεί να ακούγονται κατά τη διάρκεια του διαβάσματος, αποσπούν την προσοχή και να εμποδίζουν τη συγκέντρωσή μας. Η τηλεόραση που ακούγεται από το διπλανό δωμάτιο, το παιχνίδι και οι φωνές από το διπλανό δωμάτιο, είναι παράγοντες που μας εμποδίζουν να συγκεντρωθούμε.

Ύπνος

Ο βραδινός ύπνος είναι σημαντικός όχι μόνο για το διάβασμα, αλλά για την υγεία τμας. Βοηθά στην ξεκούραση του σώματος και του νου, την μνήμη, τη συγκέντρωση, την σωματική και πνευματική ανάπτυξη.

Διατροφή

Η σωστή διατροφή είναι ένας ακόμα παράγοντας που βοηθά στην υγιή σκέψη. Μικρά και υγιεινά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας βοηθούν στην ενέργεια, στη μνήμη, στην καλή υγεία. Πριν και μετά το διάβασμα είναι καλό να τρώμε ένα μικρό και ελαφρύ γεύμα. Αποφεύγουμε τροφές όπως γλυκά, πατατάκια, γαριδάκια, κρουασάν, τηγανητά, σοκολάτες κτλ, και προτιμάμε υγιεινές τροφές όπως ψάρι, φρούτα, σαλάτες, γιαούρτι με ξηρούς καρπούς, ψωμί με βούτυρο και μέλι.

Πρακτικές συμβουλές

*Μην βλέπετε τηλεόραση αμέσως πριν διαβάσετε. Αυτό θα αποσπάσει την προσοχή σας και τη συγκέντρωσή σας.

*Σκεφτείτε το σκοπό της μελέτης στο σπίτι. Μελετάμε στο σπίτι για να καταλάβουμε καλύτερα αυτά που μάθαμε στο σχολείο και έτσι να μπορέσουμε να μάθουμε ακόμα περισσότερα την άλλη μέρα.

*Μην αγχώνεστε και μην απογοητεύεστε. Μπορείτε να ζητήσετε τη βοήθεια των γονιών σας και αν ακόμα έχετε απορίες, μπορείτε να ζητήσετε τη βοήθεια της δασκάλας σας την άλλη μέρα. Μην ξεχνάτε πως η προσπάθεια είναι πολύ σημαντική.

http://www.xamogelakia.com

Νηπιαγωγείο: Η πρώτη επαφή με τις σχολικές αίθουσες

Η μετάβαση από την οικογένεια στο Νηπιαγωγείο είναι ένα μεγάλο βήμα για το παιδί αλλά και για τους γονείς του.

Το Νηπιαγωγείο είναι το πρώτο επίσημο σκαλοπάτι προς την εκπαίδευση του παιδιού και τη γνωριμία του με το σύστημα. Οι κανόνες, οι φιλίες, το δέσιμο με κάποια άλλη θηλυκή φιγούρα εκτός της μητέρας ξεκινούν εδώ. Εδώ, επίσης, εάν υπάρχει και «καλό μάτι» μπορούν να κάνουν δειλά-δειλά την εμφάνιση τους κάποιες δυσκολίες που ίσως μπορεί να εμφανίσει το μικρό παιδί κι έτσι η δουλειά πάνω σε αυτό μπορεί να ξεκινήσει πολύ έγκαιρα.

Ωστόσο, για ένα μικρό παιδάκι το Νηπιαγωγείο μπορεί να γίνει μια τραυματική ίσως εμπειρία εάν δεν υπάρξει η κατάλληλη προετοιμασία από την μεριά σας. Στις βόλτες σας με το καρότσι ή με τα πόδια να μιλάτε στο παιδί για τα σχολικά κτήρια που σίγουρα θα συναντάτε. Να εξηγείτε στο παιδί σας τον ρόλο τους με απλά, φυσικά, λογάκια και εάν συναντάτε μαθητές στο δρόμο να μιλάτε στο παιδί σας γι’ αυτό. Επίσης, με την ανάγνωση των παραμυθιών και των άλλων βιβλίων στο σπίτι είναι χρήσιμο να μιλάτε στο παιδί σας για την ανάγνωση και πού την διδασκόμαστε.

Εάν είναι η πρώτη φορά που το παιδί σας σας αποχωρίζετε, ξεκινήστε σταδιακά την διαδικασία και κάντε πολλές επισκέψεις στο νηπιαγωγείο πριν ανοίξουν ακόμη, έτσι ώστε να εξοικειωθούν με το περιβάλλον. Επίσης, υπάρχουν πολλά παραμύθια που μπορείτε να προμηθευτείτε για να εισάγετε το παιδί σας σταδιακά στην ιδέα αυτή. Πολύ χρήσιμα ίσως σας φανούν τα παρακάτω βιβλία:

«Μαυρούλα. Πρώτη μέρα στο σχολείο», Ρομπ Σκότον, εκδ. Μίνωας
«Όχι Κυρία», Αντώνης Παπαθεοδούλου, εκδ. Παπαδόπουλος
«Η Χαρά και το Γκουντούν. Το Γκουντούν πάει σχολείο», Ευγένιος Τριβιζάς, εκδ. Πατάκη

Μην ξεχνάτε να παρουσιάζετε με όμορφο τρόπο και με χαρά τον νέο χώρο του παιδιού. Είναι πολύ σημαντικό να σχηματίσει μια θετική αναπαράσταση του σχολείου και να ξεκινήσει με θετικό τρόπο. Προσπαθήστε να μην εκφράζετε το άγχος σας στο παιδί, εξάλλου δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό, και να έχετε μια άριστη συνεργασία με τις δασκάλες.

Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr
Blog: psuxis-logos.blogspot.gr   

http://www.mothersblog.gr

Ψυχολογία μαμάς - Ο πρώτος αποχωρισμός

Πώς μπορεί να νιώθει μια μαμά με την πρώτη φορά που ένα παιδί πηγαίνει στο σχολείο, τι νιώθει και πως μπορεί να διαχειριστεί τον πρώτο αποχωρισμό

Οι πρώτοι αποχωρισμοί του παιδιού από τους γονείς, συχνά προκαλούν έντονη ανησυχία και μόνο στην σκέψη. Θα προσαρμοστούν στο νέο δεδομένο – το σχολείο ; Με ποιο τρόπο; Πόσο καιρό θα χρειαστεί; Τι θα σημαίνει αν είναι το μόνο που δεν εντάσσεται; Εγώ θα μπορέσω να είμαι συναισθηματικά ψύχραιμη; Ένας αγχωμένος ενήλικας μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διάθεση του παιδιού καθώς τα παιδιά έχουν μια ενστικτώδη αίσθηση για την συναισθηματική κατάσταση των γονέων τους.

Αν δεν διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας, τα παιδιά απλά θα καθρεφτίσουν αυτό που βλέπουν.

Μια ανησυχία των γονέων βασίζεται στο κατά πόσο πιστεύουν ότι έχουν προετοιμάσει το παιδί τους για την πρώτη επαφή του με το σχολείο. Για να την μετριάσουν επιλέγουν να πάνε για ψώνια για τα σχολικά, να επισκεφθούν τους γιατρούς πριν την έναρξη και να τακτοποιήσουν ότι σχετικό τους αγχώνει το τελευταίο λεπτό. Όμως αυτές οι τελευταίας στιγμής προετοιμασίες αγχώνουν εν τέλει περισσότερο τους γονείς με αποτέλεσμα να μην εστιάζουν στις ουσιώδεις «λεπτομέρειες» όπως να ρυθμίσουν το δικό τους πρόγραμμα για αυτές τις πρώτες ημέρες που το πιο πιθανό είναι να χρειαστούν κάποιες αλλαγές. Όσο πιο ομαλή αποδειχθεί η πρώτη εβδομάδα, τόσο πιο ήρεμοι θα είναι οι γονείς αυξάνοντας τις πιθανότητες να δημιουργήσουν μια θετική εμπειρία για τα πρωτάκι τους.

Μια άλλη ανησυχία τους που οδώνεται παρουσία κυκλοθυμιών και ιδιοτροπιών αφορά το τι τους περιμένει τις πρώτες ημέρες ή και εβδομάδες. Όμως, όλα αυτά είναι φυσιολογικά και αποτέλεσμα μιας νέας υποχρεωτικής κατάστασης. Τα παιδιά έχουν περάσει είτε μέχρι τώρα είτε το καλοκαίρι τους ξυπνώντας όποτε θέλουν και χαλαρώνοντας στο σπίτι ή σε διασκεδαστικές δραστηριότητες. Μέσα σε μια νύχτα, πρέπει να σηκωθούν νωρίς και σε προγραμματισμένες ώρες. Γι' αυτό θα χρειαστεί μέρος της προετοιμασίας που ανάφερα λίγο νωρίτερα να αποτελεί και η οργάνωση της ημέρας του παιδιού μία εβδομάδα πριν χτυπήσει το κουδούνι, σαν να πρέπει να πάνε στο σχολείο. Είναι σημαντικό να προσαρμόσουν το βιολογικό τους ρολόι πριν την «μεγάλη» ημέρα για να μπορέσουν να έχουν όλοι καλύτερη διάθεση, εκείνη την ημέρα.

Δύσκολες οι πρώτες μέρες

Οι πρώτες μέρες θα είναι πιο δύσκολες αλλά και γι' αυτό μπορεί να υπάρξει επί τούτου προετοιμασία η οποία στην ουσία δοκιμάζει την ετοιμότητα των γονέων για τον αποχωρισμό του παιδιού. Πέραν της επιβεβαίωσης ότι θα είναι κοντά του, χρειάζεται να του τονίσετε ότι θα το βοηθήσετε να λύσει και οτιδήποτε το προβληματίζει. Κι εδώ όπως αντιλαμβάνεστε θέλει μεγάλες δόσεις ενσυναίσθησης, για να μπορέσετε να εστιάσετε σε πραγματικές λύσεις στις ανησυχίες τους και να αποφευχθεί η ενασχόληση με την κατάσταση- πρόβλημα. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα γίνει μεγαλύτερο ζήτημα από ότι είναι και εσείς θα έχετε καταφέρει να μειώσετε σημαντικά το άγχος σας. Προσοχή όμως γιατί κάποιοι καταφεύγουν σε συνεχή επικοινωνία με το δάσκαλο ή καθημερινή ενασχόληση με τις εργασίες του παιδιού. Αυτές είναι σύντομες διαφυγές οι οποίες όχι μόνο δεν ανακουφίζουν τα αγχώδη συναισθήματα, αλλά πολύ γρήγορα έχουν προκαλέσει αρνητικές συνήθειες.

Πολλές μαμάδες με το που βρεθούν αντιμέτωπες με μια πρώτη άσχημη αντίδραση (αρκετά συνήθης εικόνα κλαμένου παιδιού) την πρώτη μέρα που θα πάνε στο πρώτο τους σχολείο, πολύ γρήγορα – σχεδόν αυτόματα - αποφασίζουν να το πάρουν σπίτι ή να το παραλάβουν νωρίτερα από το τέλος της σχολικής ημέρας.Αρκετά κακή ιδέα! Με αυτή τους την κίνηση, στερούν από το παιδί τους την ευκαιρία να μάθει πώς να διαχειρίζεται αρνητικά συναισθήματα και βάζουν το πρώτο λιθαράκι ώστε να αναπτύξει την τάση να μην θέλει να αντιμετωπίσει προβλήματα και δυσκολίες στη ζωή του. Αντίθετα, η σταθερότητα και η συνέπεια είναι το παν αν θέλουμε το σχολείο να γίνει η νέα ρουτίνα στη ζωή του παιδιού. Το παιδί μπορεί να μάθει τι να περιμένει χωρίς να καθυστερούμε την αναχώρησή μας, με ένθερμους και σύντομους αποχαιρετισμούς. Ενώ είναι επώδυνο να βλέπεις ένα παιδί σε πανικό, οι γονείς πρέπει να σφίξουν στομάχι και να φύγουν από το σχολείο. Κατά την παραλαβή του στο τέλος της σχολικής ημέρας, θα βοηθήσει να του πούμε ότι επιστρέψαμε να το πάρουμε όπως ακριβώς του είχαμε πει ότι θα κάνουμε. Με αυτό τον τρόπο, θα αυξήσουμε τις πιθανότητες να μειωθούν οι δακρύβρεχτοι και γεμάτη άγχος αποχαιρετισμοί. Και φυσικά μπορούμε να δείξουμε εμπιστοσύνη στους παιδαγωγούς οι οποίοι ξέρουν πώς να διαχειριστούν τις δυσκολίες των πρώτων αυτών ημερών.

Ο ρόλος των παιδαγωγών

Οι παιδαγωγοί (ιδίως στις προσχολικές ηλικίες) είναι άνθρωποι ζεστοί, με εμπειρία και αρκετή γλυκύτητα στην επαφή με τα παιδιά. Αλλά εφόσον είναι κάτι καινούργιο για τη ζωή του γονιού, οι απαραίτητες πληροφορίες είναι καλό να δοθούν ώστε να γνωρίζουν κάποια πράγματα για το παιδί. Έχω μιλήσει με παιδαγωγούς στο νηπιαγωγείο αλλά και σε παιδικούς σταθμούς και αρκετοί θεωρούν μεγάλη βοήθεια για αυτούς να γνωρίζουν όσο περισσότερα δύναται για τη ζωή του παιδιού στο σπίτι προκειμένου να κάνουν πιο εύκολη την μετάβαση του κατά την προσχολική ηλικία. Από τη διατροφή, τον ύπνο, και συνήθειες τουαλέτας όσο και τις αγαπημένες του συνήθειες, παιχνίδια και μουσικές προτιμήσεις. Ο τρόπος που το ηρεμούν στο σπίτι επίσης σημαντικό να το μοιραστείτε μαζί τους ώστε να επαναλάβει τις ίδιες μεθόδους και στο σχολείο. Όπως και ιατρικά θέματα και τροφικές αλλεργίες. Όλα αυτά είναι εξίσου σημαντικές πληροφορίες όσο και τα συναισθήματα του παιδιού γι' αυτό δεν χρειάζεται να αναστατώνονται οι γονείς και να οδηγούνται σε απόκρυψη εικάζοντας ίσως και απόρριψη του παιδιού από το σχολείο αλλά και στιγματισμό.

Την ίδια στιγμή δεν προτείνουμε την αιφνίδια εξαφάνισή σας από το σχολείο με το που το αφήνετε. Θα φοβηθεί περισσότερο. Δεν πρέπει ποτέ η μητέρα να χάνεται απότομα από το παιδί ακόμα κι αν χρειαστεί 10 εβδομάδες για να είναι έτοιμο να μείνει μόνο του χωρίς εκείνην εκεί. Στις πιο δύσκολες περιπτώσεις προσαρμογής, ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης είναι να πάτε μαζί του στο σχολείο και να μείνετε εκεί χωρίς όμως να συναναστραφείτε με το παιδί, απλά να είστε η ασφάλειά του. Βήμα βήμα θα αναπτύξετε μια ρουτίνα αποχαιρετισμού που μπορεί να περιέχει μια ξεχωριστή αγκαλιά ή χειραψία με λόγια όπως «Θα σε δω μετά γλυκό μου». Αφού χαιρετηθείτε, καλό είναι να φύγετε ώστε να μην ασχοληθεί άλλο με την παρουσία σας. Αν το δείτε να καταπιάνεται με κάποια δραστηριότητα είναι ένα καλό σημάδι ότι είναι ώρα να φύγετε.

Αφού το αφήσετε στο σχολείο, αντισταθείτε σε κάθε πειρασμό σας να επιστρέψετε για να ελέγξετε και μην τηλεφωνείτε συχνά. Αν συνέχεια ελέγχετε, ρισκάρετε να κάνει και το παιδί το ίδιο δηλαδή να ελέγχει κι εκείνο εσάς. Θα βοηθήσει κι εδώ όπως προείπα, μια καλή συνεργασία με την παιδαγωγό. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσετε να νοιώσετε ασφαλείς ότι θα είναι καλά ενώ δεν είστε δίπλα του. Δείξτε εμπιστοσύνη στο δάσκαλό του και στον εαυτό σας, δηλαδή στην απόφαση σας σχετικά με την επιλογή του σχολείου του.

Δηλώσεις τύπου «Ο Νίκος δεν κλαίει όταν η μαμά του φεύγει» δεν βοηθούν κανέναν και σε τίποτα. Σεβαστείτε τη διαδικασία που ακολουθεί το παιδί στην μετάβασή του όσο πιο ομαλά γίνεται. Μην ανησυχείτε γιατί θα ξεπεράσει όποια αναστάτωση στο δικό του ρυθμό. Το παιδί που ποτέ δεν κλαίει όταν φεύγουν οι γονείς του μπορεί να το βιώνει επανειλημμένα ενώ παίζει για να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Δεν είναι απαγορευτικό να συνεχίσετε να φεύγετε όσο συνεχίζει να κλαίει. Μια ολοκληρωμένη και επιτυχημένη μετάβαση στο σχολείο μπορεί να πάρει και μήνες, ιδίως αν μεσολαβούν οικογενειακές διακοπές ή διαλείμματα στην σχολική χρονιά, όταν τα παιδιά συχνά κάνουν βήματα πίσω ή αν υπάρχουν αλλαγές στο σπίτι.

Μπορεί να σας ζητήσει να παίρνει μαζί του κάτι που του θυμίζει το σπίτι για να μειώσει το άγχος του και να καθησυχάζεται. Ίσως και την αγαπημένη κούπα του ή κάποιο άλλο αντικείμενο. Μπορεί να μοιάζει ανούσιο όμως για το παιδί αυτής της ηλικίας σε ένα μη-οικείο περιβάλλον, είναι η ασφάλειά. Μπορεί να το ζητήσει και χωρίς απαραίτητα να φαίνεται ανήσυχο για τις ώρες που περνάει στο σχολείο. Εκεί θα του χρειαστεί πιθανώς λόγω κάποιων αλλαγών που μπορεί να υπάρχουν στο σπίτι τους, όπως η άφιξη νέου μέλους, μετακόμιση, οι γονείς σε καινούργια δουλειά και νέα ωράρια, κλπ.

 Όμως μια καλή αρχή θα ωφελήσει την στάση, την αυτοπεποίθηση και την απόδοση του μαθητή αφού έχει χτυπήσει το πρώτο κουδούνι της σχολικής χρονιάς. Ακόμα κι αν τα πράγματα δεν ξεκινήσουν ομαλά, οι γονείς πρέπει να διατηρήσουν θετική στάση. Ο χρόνος θα λύσει τα περισσότερα θέματα και τα παιδιά στην πραγματικότητα είναι πιο ανθεκτικά απ' όσο νομίζουν οι γονείς.

Ιωάννα Θεοδωρακόπουλου, PsyD, MSc
Συμβουλευτικός ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος υπογονιμότητας
Επικεφαλής επιστημονικών υπηρεσιών του www.feelwelltoday.com
e-mail: ioanna.thps@gmail.com  / itheodorakopoulou@feelwelltoday.com 

http://www.mothersblog.gr

Ήρθε η ώρα για το σχολείο και πάλι!

Άννα Παππά  δασκάλα – συγγραφέας

Είναι ίσως λίγο λυπηρό το γεγονός ότι το καλοκαίρι έχει τελειώσει.

Είναι λυπηρό, σίγουρα για τα παιδιά, και γιατί όχι, και για πολλούς από εμάς.

Μερικά παιδιά αισθάνονται νευρικά ή λίγο φοβισμένα κατά την πρώτη ημέρα του σχολείου, επειδή όλα είναι νέα πράγματα: νέος δάσκαλος, νέοι φίλοι, νέο σχολείο και, ίσως ακόμη, νέα πόλη. Ευτυχώς, αυτές οι νέες ανησυχίες δεν κρατούν πολύ. Και είναι στο χέρι του δασκάλου να κρατήσουν λίγο, όσο κρατά η πρώτη ημέρα.

Οι περισσότεροι δάσκαλοι δίνουν το έναυσμα για το σχολικό έτος από την πρώτη στιγμή που μπαίνουν στην τάξη. Μιλούν για τον εαυτό τους, για το τι επιτρέπεται, τι απαγορεύεται και δε δίνουν καμία ευκαιρία στους μαθητές να πουν κάτι για τον εαυτό τους.
Από την πρώτη μέρα θέτουν κανόνες και επιβάλλουν πρωτόκολλα που, πλέον, δεν έχουν καμία αποτελεσματικότητα, διότι απλά δεν έχουν παιδαγωγική αξία. Δεν έχουν ούτε την αμυντική αξία, πίσω από την οποία υποτίθεται ότι θα είναι ασφαλείς.

Τόσο ο δάσκαλος, όσο και οι μαθητές, πιθανόν να γνωρίσουν πολλά νέα παιδιά μέσα στην τάξη, την πρώτη μέρα, αλλά αυτό είναι μία μεγάλη ευκαιρία για τη δημιουργία νέων σχέσεων.
Ας μη χαθεί αυτή την ευκαιρία. Ας κάνουμε την πρώτη κίνηση,  ας γίνουμε εμείς  ο πρώτος φίλος των παιδιών. Η πρώτη μέρα στο σχολείο είναι η ιδανικότερη ημέρα για τέτοιου είδους δράσεις.

Η πρώτη ημέρα είναι η ιδανικότερη να φτιάξουμε τη «φωτογραφία» μας το «πορτραίτο» μας, αυτό που θα έχει ο μαθητής στην ψυχή του μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ως δάσκαλοι, να μη λησμονούμε ότι η εικόνα μας πρέπει πρώτα να γίνει αποδεκτή από τους μαθητές μας ώστε να πάρουμε στη συνέχεια ό,τι καλύτερο έχει να μας δώσει ο μαθητής.
Εάν ως δάσκαλοι αποτύχουμε να βρούμε το στίγμα μας μέσα στην τάξη, την πρώτη ημέρα, δε θα το βρούμε ποτέ, το αύριο είναι αργά.

Ας μην επιβάλλουμε το μοντέλο τάξης που θέλουμε εμείς. Ας δοθεί η ευκαιρία μαζί με τα παιδιά μας να σχεδιάσουμε ένα μοντέλο τάξης που θέλουμε όλοι. Αυτό που θα κάνουμε απλά είναι να βάλουμε την εμπειρία μας ώστε οι μαθητές να αισθανθούν ισότιμοι, να πατήσουν επάνω στην αυτοπεποίθησή τους και να μάθουν  από τα λάθη τους. Οι εμπειρίες μας να γίνουν πομποί θετικών συναισθημάτων για τους μαθητές μας και όχι πιεστικά δεσμά χωρίς προσμονή.

Ο δάσκαλος είναι ο αγωγός που φέρνει τη μάθηση, αλλά και τη χαρά της μάθησης. Ας δροσίσουμε, ας ξεδιψάσουμε τα παιδιά. Ας δώσουμε αυτά που ζητάει η ψυχή τους. Ας τα δώσουμε  απλά, ζεστά, χωρίς περιτύλιγμα. Ας τα δώσουμε με το περιτύλιγμα της ψυχής μας.  Χωρίς κανόνες, ας γίνουμε εμείς ο κανόνας.
Ας αγαπήσουμε τα παιδιά για να μας αγαπήσουν κι εκείνα. Ας τα σεβαστούμε για να μας σεβαστούν.

Ήρθε η ώρα για σχολείο και πάλι. Καλή Χρονιά!

https://pappanna.wordpress.com/2014/09/10/%CE%AE%CF%81%CE%B8%CE%B5-%CE%B7-%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B9/

Πως προετοιμάζουμε το παιδί για το σχολείο;

Της Σοφίας Σηφάκη (Sofia.72@windowslive.com)

Οι καλοκαιρινές διακοπές φτάνουν στο τέλος τους. Άλλη μια νέα  σχολική χρονιά γεννιέται σε λίγο  με τις αγωνίες της, τις όμορφες στιγμές, τις γνώσεις  και τις δυσκολίες.
Ο παιδικός σταθμός, το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο, αντιπροσωπεύουν σημαντικά ορόσημα στην ανάπτυξη του παιδιού αλλά και στη σχέση με τους γονείς.
Είναι η στιγμή που το παιδί για πρώτη φορά στη ζωή του (αν δεν έχει πάει σε παιδικό σταθμό), καλείται να αποχωριστεί την ασφάλεια και τη σιγουριά της οικογένειας  και  να επιβιώσει σε ένα ξένο γι’ αυτό περιβάλλον, με καινούργια πρόσωπα, απαιτήσεις και κανόνες. 
Όλοι νιώθουμε διστακτικοί και αγχωμένοι σε οτιδήποτε  καινούργιο και άγνωστο ,πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί… 
Οπότε η κατάλληλη προετοιμασία πριν το πρώτο κουδούνι, είναι απαραίτητη.
Πως θα προετοιμάσω το παιδί μου για το σχολείο;
Σύμφωνα με τους ειδικούς: 

• Επισκέπτομαι με το παιδί το καινούργιο του σχολείο. Γνωρίζουμε τους χώρους, τη δασκάλα, συζητάμε για τις καθημερινές δραστηριότητες.

• Συζητάμε μαζί του από πριν για την ώρα που θα ξυπνάει και  την ώρα που θα γυρνάει στο σπίτι.

• Μιλάμε για τα τόσα ωραία πράγματα που θα κάνει στο σχολείο και τους φίλους που θα γνωρίσει.

• Του δίνουμε να καταλάβει πως ό,τι και να συμβεί θα είναι εκεί η δασκάλα για να το βοηθήσει.

• Συζητάμε μαζί του για τα συναισθήματα του, τις ανησυχίες του. Μιλάμε στο παιδί για τα δικά μας συναισθήματα, όταν ήταν να πάμε στο σχολείο. 

• Αρχίζουμε σιγά, σιγά να μπαίνουμε σε μια ρουτίνα ύπνου και φαγητού. Κοιμόμαστε νωρίς και προσπαθούμε να εφαρμόζουμε ώρες γευμάτων ίδιες με αυτές όταν θα πάει σχολείο.

• Ασχολούμαστε με περισσότερα παιχνίδια μάθησης (παζλ, επιτραπέζια, ζωγραφική, βιβλία), ώστε να βοηθήσουμε την γνωστική του εξέλιξη αλλά και να εξοικειωθεί με τον τρόπο που θα δουλεύει από δω και πέρα.

• Το βοηθάμε να καταλάβει την αγάπη μας γι’ αυτό, την εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του και την διακριτική μας παρουσία σε οτιδήποτε χρειαστεί.

Έτσι το παιδί, κατάλληλα προετοιμασμένο, θα ξεκινήσει με λαχτάρα, σιγουριά και αυτοπεποίθηση το καινούργιο κεφάλαιο της ζωής του.

http://agrocosmos.com