Πεταλούδες οι αγαπημένες μου!
Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε γι’ αυτές.
Κοίτα τώρα πως έχει η κατάσταση.
Αν δεν έρθουν αυτές οι πεταλούδες δεν έχει νόημα αγάπη μου.
Έλα τώρα! Μην μου πεις πως δεν το έχεις νιώσει ποτέ. Λες ψέματα.
Θυμήσου λίγο τον εαυτό σου;
Κάποια στιγμή ήρθε εκείνος ο ένας που έκανε το στομάχι σου και την ψυχή σου να χοροπηδήσει. Να χοροπηδήσει από χαρά, από έρωτα γεμάτο χρωματιστά μπαλόνια.
Να σε κάνει να μην θέλεις να φας να μην θέλεις τίποτε άλλο παρά μόνο εκείνον. Όλη σου η ημέρα να είναι γεμάτη μόνο από τις δικές του σκέψεις. Αυτές να γεμίζουν την ημέρα σου, τη νύχτα σου και τα ενδιάμεσά σου!
Να σε κάνει να νιώθεις τα πιο ακραία συναισθήματα. Έτσι είναι ο έρωτας αγάπη μου. Γι’ αυτό λέγεται και έτσι. Γι’ αυτό σε κάνει να νιώθεις έτσι. Σε πάει από τα ψηλά στα χαμηλά και τούμπαλιν.
Ποιος είπε πως ο έρωτας σου δίνει μόνο χαρές; Και οι λύπες που θα πάνε; Καλά κάνουν και έρχονται για να νιώθεις μεγαλύτερη ανατριχίλα όταν θα τον νιώσεις ξανά. Ούτως ή άλλος λένε πως μετά από ένα έντονο τσακωμό ο έρωτας έρχεται πιο μεγάλος, πιο δυνατός.
Ανατριχίλα μωρό μου είναι ο έρωτας!
Ξεκινάει από το δέρμα και πάει παντού. Το δέρμα τσιτώνει και δείχνει πιο φρέσκο από ποτέ. Φτάνει μέχρι τα μέσα σου. Κάνει την καρδιά σου να χτυπά σαν να είναι έτοιμη να ξεκολλήσει από το στέρνο σου. Έτσι καταλαβαίνεις την ομορφιά του έρωτα.
Τα μισά και τα ημίμετρα δεν έχουν θέση σε εμάς που θέλουμε να ζήσουμε παρέα με τις πεταλούδες. Δεν χωράνε δεν, πρέπει και όλα εκείνα που δεν μυρίζουν έρωτα. Που δεν θυμίζουν έρωτα.
Αν δεν είναι εκείνος που θα γεμίσει το μέσα μας με πεταλούδες χρωματιστές, ας μην είναι κανείς. Εκείνον τον έναν ψάχνουμε, ποθούμε, ονειρευόμαστε. Για εκείνον τον έναν τα κάνουμε όλα. Για εκείνον τον έναν που θα μας γεμίσει με όμορφα ανοιξιάτικα λουλούδια. Που θα κάνει το χειμώνα μας καλοκαίρι.
Τι να τους κάνεις τους άλλους; Εκείνους που δεν σε γεμίζουν. Εκείνους που δεν σε κάνουν να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου και να πετάς σαν γεράκι περήφανο με τα φτερά υψωμένα κοντά στον ήλιο. Ο ήλιος να σε καίει γλυκά όπως και ο έρωτας!
Τι να τα κάνεις εκείνα που δεν σου δίνουν ζωή με ένα και μόνο όνομα. Με μια και μόνο αναπνοή. Με ένα και μόνο άγγιγμα. Με εκείνο το ένα άγγιγμα στο μυαλό που σε ανατριχιάζει πριν καν σε αγγίξει. Μόνο και μόνο με τη σκέψη του!
Καλύτερα λοιπόν μόνη παρά με τα μισά. Αγάπη σου δίνουν και οι φίλοι σου, η οικογένεια σου. Εδώ μιλάμε για έρωτα. Εκείνον τον έρωτα με τις εκρήξεις του. Με τις υπέροχες μέρες και νύχτες του. Με τα γέλια και τα κλάματα. Με τα συννεφάκια που μοιάζουν με καρδούλες. Βασικά με όλα τα γεωμετρικά σχήματα που έχουν ένα και μόνο σχήμα πια. Ποιο; Εκείνο το ένα και μοναδικό σχήμα της καρδιάς!
Δεν έχει σημασία η ηλικία. Οι πεταλούδες χορεύουν σε όλα τα στομάχια. Από τα μηδέν έως τα όσα. Η ευτυχία του έρωτα δεν τα κοιτάει αυτά.
Εύχομαι αμέτρητες πεταλούδες στα στομάχια σας. Από εκείνες τις μοναδικές ε;
Τα φιλιά μου!
Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου