Σελίδες

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

5 πράγματα που έπρεπε να ξέρω για να είμαι καλύτερος γονέας


Από
 The Mamagers Team

Όπως πολλοί άνθρωποι πριν κάνουν παιδί, παρατηρούσα άλλους ανθρώπους που είχαν παιδιά και ήξερα ότι μπορούσα να τα καταφέρω καλύτερα: δεν θα έτρεχαν οι μύτες, δεν θα αντιμιλούσαν και δεν θα υπήρχαν υστερίες – ούτε δικές τους ούτε δικές μου – στα σουπερμάρκετ. Σε ό,τι αφορά, όμως, την ανατροφή παιδιών, η Φύση φυλά κάποιες ταπεινωτικές αλλά και συναρπαστικές αλήθειες.
Σας προσκαλώ να αφιερώσετε λίγο χρόνο σε αυτές τις πέντε αλήθειες. Δεν θα αλλάξουν μόνο τη σχέση που έχετε με το παιδί σας, αλλά και τη σχέση που έχετε με τον εαυτό σας.

1. «Δεν ανατρέφετε παιδιά, ανατρέφετε ενήλικες»

Συλλαμβάνετε ένα παιδί. Το φέρνετε στον κόσμο. Αυτό το μοναδικό πλάσμα, όμως, δεν ανήκει σ’εσάς. Όπως λέει ο Kahlil Gibran: τα παιδιά είναι οι Γιοι και οι Κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τον εαυτό της. Δουλειά σας είναι να προετοιμάσετε το παιδί σας για την ενήλικη ζωή. Για ένα μέλλον στο οποίο θα’ναι ανεξάρτητο, δημιουργικό, παραγωγικό και σίγουρο για τον εαυτό του. Δουλειά σας είναι να το βοηθήσετε ν’αναπτύξει τις ικανότητες που θα του επιτρέψουν να ξεκινήσει ελεύθερο την πορεία του προς το μέλλον.
Βοηθήστε το ν’ανακαλύψει σε τι είναι καλό. Τι απολαμβάνει. Πώς ν’αναπτύξει αυτές τις ικανότητες. Αντισταθείτε στην τάση να παραμείνετε ο απόλυτος άρχων στη ζωή του ή στην πίστη ότι εσείς ξέρετε ποιο είναι το καλύτερο γι’αυτό. Αυτό το κρατά ανώριμο κι εξαρτημένο. Κάθε παιδί πρέπει να βρει το δικό του κεντρικό εαυτό. Δώστε του ρίζες. Αφήστε το μετά ν’ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει.

2. «Τα παιδιά σας είναι οι δάσκαλοί σας»

Δεν είναι μονόδρομος. Ενώ μπορείτε να καθοδηγείτε το παιδί σας για τους τρόπους ύπαρξης στον κόσμο, θα δείτε ότι το παιδί σας θα σας δείξει τρόπους ύπαρξης εκ των έσω. Αυτό το αρχικά απολύτως εξαρτημένο πλασματάκι θα σας παρασύρει στο ζενίθ της απόλαυσης και στο ναδίρ της εξάντλησης. Αυτό θα ροκανίσει την υπομονή σας και θα σας προσφέρει την ύψιστη χαρά. Θα αποκαλυφθούν οι αδυναμίες σας και θα ενισχυθούν οι δυνάμεις σας.
Όταν κατανοήσετε ότι μαθαίνετε πράγματα για τον εαυτό σας μέσα από τον γονικό σας ρόλο, μπορείτε να ασπαστείτε τις γονικές προκλήσεις απαλλαγμένοι από την ανάγκη για τελειότητα. Να είστε πρόθυμοι να συνεχίσετε τη δική σας ανάπτυξη ως άτομα και ανακαλύψετε τις διαστάσεις του εαυτού σας – θετικές και αρνητικές – που παρέμεναν κρυμμένες μέχρι που τις φανέρωσε η αθωότητα του παιδιού σας. Η σχέση σας με κάθε παιδί είναι εντελώς μοναδική. Εμπιστευτείτε τη διαίσθησή σας και εμπιστευτείτε το ένστικτό σας.

3. «Δια του παραδείγματος δεν είναι άλλος ένας τρόπος με τον οποίον διδάσκουμε [τα παιδιά μας]. Είναι ο μοναδικός τρόπος»

Ο Αϊνστάιν το είπε αυτό και με βρίσκει σύμφωνη. Με την προοπτική της «ανατροφής παιδιών» ορίζουμε τους εαυτούς μας ειδήμονες σχετικά με τη διορθωτική δράση που υιοθετεί το «κάνε αυτό που λέω και όχι αυτό που κάνω» ή ακόμα χειρότερα πιστεύουμε ότι μπορούμε να προστατέψουμε το παιδί μας από τις προκλήσεις της ζωής. Η υπερπροστασία στέλνει τα αναπτυσσόμενα παιδιά μας σε έναν γεμάτο προκλήσεις κόσμο με ανεπαρκείς διαχειριστικές ικανότητες.
Ας το παραδεχτούμε: η ζωή συνεχίζει να μας προκαλεί με τρόπους που μέχρι τώρα αγνοούσαμε. Έτσι μαθαίνουμε ποιοι είμαστε. Ας είμαστε λοιπόν πρόθυμοι να μάθουμε στην πορεία και ας επιδείξουμε τις ικανότητες που αναπτύσσουμε καθώς διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις. Έτσι δείχνουμε στα παιδιά μας ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη και η αντιμετώπιση των προκλήσεων είναι μια δημιουργική, διαισθητική και αέναη διαδικασία.

4. «Είστε γονιός – όχι ο φίλος του παιδιού σας»

Ο τρόπος με τον οποίον ενσταλάζετε αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση στο παιδί σας είναι δημιουργώντας ένα καταφύγιο – σωματικά και συναισθηματικά. Το παιδί σας χρειάζεται όρια που επεκτείνονται καθώς ωριμάζει έτσι ώστε να μάθει πώς να πράττει για τον εαυτό του με τρόπο που οικοδομεί μια βάση «αυτο-­εμπιστοσύνης».
Δώστε σημασία σε κάθε παιδί ως το άτομο που είναι. Επιτρέψτε του να σπρώξει απαλά τα όριά του όταν είναι έτοιμο. Αντισταθείτε στην παρόρμηση να πείτε «όχι» σε οτιδήποτε έγκειται έξω από τη περιοχή ασφαλείας σας. Κρατήστε τα «όχι» για τις πραγματικά σημαντικά στιγμές.
Εναλλακτικά, αντισταθείτε στην παρόρμηση να γίνεται φίλοι των παιδιών σας με τρόπο που τα πιέζει να κατανοήσουν θέματα ενηλίκων πριν την ώρα τους. Αφήστε τα να είναι παιδιά και διαφυλάξτε την αθωότητα τους. Καμία φορά αυτό σημαίνει πως πρέπει πρώτα να ενηλικιωθούμε εμείς.

5. «Τα παιδιά σας είναι αυτά που είναι, όχι αυτά που θέλετε εσείς να είναι»

Όλοι θέλουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Πολύ συχνά αντιμετωπίζουμε τα νεογέννητά μας ως έναν tabula rasa για να διορθώσουμε τα λάθη της δικής μας ζωής ή αυτά που νιώθουμε ότι έκαναν οι γονείς μας. Το παιδί σας, όμως, είναι ένα άτομο μ’ένα πλήρες προσχέδιο δυνατοτήτων που δεν έχει καμία σχέση μ’εσάς. Ο ρόλος σας είναι να βοηθήσετε το παιδί σας να ανακαλύψει ποιος είναι. Να επιτρέψετε σ’αυτά τα υπέροχα ταλέντα ν’αναδυθούν και να δυναμώσουν.
Η κουλτούρα μας τείνει προς τις οργανωμένες εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι τελευταίες μπορούν, με μέτρο, να χτίσουν σωματικές και πνευματικές ικανότητες. Ως γονείς, όμως, που ανατρέφουμε ενήλικες, πρέπει να γαλουχήσουμε και την ψυχή του παιδιού μας. Αντισταθείτε στην παρόρμηση να κρατάτε το παιδί σας υπεραπασχολημένο.
Η καλύτερη λέξη που μπορείτε ν’ακούσετε είναι «βαριέμαι». Ο χρόνος που ‘χει το παιδί σας να εσωτερικευθεί, είναι αυτός στον οποίον θ’ακούσει τους ψιθύρους του «είμαι» και θα ξεκινήσει ν’ανακαλύπτει ποιος πραγματικά είναι.

Κανένας δεν χρειάζεται να σας πει να αγαπάτε το παιδί σας.

Είναι μια αγάπη ανόμοια με οποιαδήποτε άλλη. Καθώς κοιτάτε στα μάτια του νεογέννητού σας παρασύρεστε, πιθανώς για πρώτη φορά, στον πυρετό της άνευ όρων αγάπης. Η πρόκλησή μας ως γονείς είναι να διατηρήσουμε την άνευ όρων αγάπη καθώς αναδύεται η ατομικότητα του παιδιού μας και ωριμάζει και εξελίσσεται σε έναν ανεξάρτητο ενήλικα.
«Άνευ όρων αγάπη» σημαίνει να βλέπουμε τα παιδιά μας γι’αυτό που πραγματικά είναι. Αγνές και μοναδικές διαστάσεις της ίδιας της Πλάσης.  Όταν γινόμαστε πιο σίγουροι και πλήρεις άνθρωποι, γινόμαστε ταυτόχρονα και καλύτεροι γονείς. Είναι τα παιδιά μας που μας βοηθούν να φτάσουμε ως εκεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου