Το εγκώμιο της σοκολάτας…

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η αγάπη μας ξεκίνησε πριν χρόνια ολόκληρα. Ακόμα και σήμερα παραμένει κραταιά και δυνατή, τίποτα δεν μπορεί να τη σβήσει. Ούτε τα κιλά, ούτε η ζυγαριά, ούτε οι διαιτολόγοι .

Μοναδική μου παρηγοριά αυτή η γλυκιά σου γεύση που με κάνει άξαφνα χαρούμενη και ευδιάθετη. Η μορφή σου τόσο λαχταριστή, ποιος θα μπορούσε άραγε να σου αντισταθεί; Είχες και έχεις τόσους εραστές που μαλώνουν για ένα σου κομμάτι, για το ποιος θα γευτεί περισσότερο τη σάρκα σου;

Σοκολάτα μου, πάντοτε εσύ με καταλαβαίνεις. Αδιαφορώ αν με παχαίνεις, μου κάνεις τόσο καλό που δεν μπορώ με τίποτα να σε διώξω μακριά μου. Αδιαφορώ για τα σχόλια των άλλων, για τις παραινέσεις του να μην παρασύρομαι από εσένα. Στον έρωτά σου αφήνομαι άνευ όρων, αβίαστα και ελεύθερα.

Τρέχω παντού για να σε βρω. Σε σούπερ-μάρκετ, σε μίνι μάρκετ, περίπτερα. Τέτοιο φλογερό δεν έχω νοιώσει ποτέ ξανά. Είναι η γεύση σου, η χάρη σου, το γεγονός πως όλα με κάνεις να τα ξεχνώ και φέρνεις το χαμόγελο ξανά στα χείλη μου.

Καλή μου σοκολάτα… πόσο σε αγαπώ, ποτέ δε θα το μάθεις!!!