Μύθοι και αλήθειες για τις μαθησιακές δυσκολίες

Μαθησιακές δυσκολίες ή τεμπελιά και αδιαφορία; Ένα παιδί με Μαθησιακές Δυσκολίες σε τι δυσκολεύεται στην πραγματικότητα; Πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε;

Γράφει η  Μάρθα Ηλιοπούλου,  Ειδική Παιδαγωγός/Φιλόλογος

Πολλά ακούγονται για τις μαθησιακές δυσκολίες , υπάρχουν μύθοι και αλήθειες που συγχέονται. Καλό είναι να διακρίνουμε το πραγματικό από τον μύθο για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε έμπρακτα τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες. Η Παντελιάδου (2008) έχει επισημάνει ότι πρέπει να ορίσουμε και να προσεγγίσουμε με διαφορετικό τρόπο μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες, σε σχέση με μαθητές που παρουσιάζουν δυσκολίες μάθησης.

Οι πιο διαδεδομένοι μύθοι είναι οι παρακάτω:

Οι Μαθησιακές Δυσκολίες δεν αποτελούν πραγματική ειδική εκπαιδευτική ανάγκη.

Οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι πραγματικές και δεν αποτελούν δημιούργημα των επιστημόνων. Η πρόσφατη έρευνα καταδεικνύει νευρολογικής φύσης διαφορές τόσο στη δομή όσο και στη λειτουργία του εγκεφάλου

 Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες έχουν χαμηλή νοημοσύνη.

Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες έχουν δείκτη νοημοσύνης στο πλαίσιο του φυσιολογικού. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες μπορεί να έχουν υψηλό δείκτη νοημοσύνης, ενώ άλλοι απλά στο κατώτερο όριο του φυσιολογικού.

 Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες δεν μπορούν να μάθουν.

Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες μπορούν να μάθουν και να προχωρήσουν σε ακαδημαϊκές σπουδές. Απαιτείται όμως να παρακάμψουν τις δυσκολίες τους με εναλλακτικούς τρόπους διδασκαλίας και αξιολόγησης που τους επιτρέπουν να προσεγγίσουν τη γνώση και να επιδείξουν την πρόοδό τους.

 Οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς διδασκαλίας.

Οι Μαθησιακές Δυσκολίες δεν δημιουργούνται εξαιτίας ακατάλληλης διδασκαλίας. Η ακατάλληλη διδασκαλία μπορεί απλά να επιδεινώσει το πρόβλημα, ενώ η κατάλληλη προσαρμογή μπορεί να διευκολύνει τη μάθηση και τη μέγιστη αξιοποίηση των ικανοτήτων κάθε μαθητή.

 Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες είναι απλά τεμπέληδες.

Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εκτελέσουν τις εργασίες τους και συχνά δεν τις ολοκληρώνουν. Αυτό μερικές φορές μοιάζει με τεμπελιά, αλλά δεν είναι. Οι λόγοι που συμπεριφέρονται τα παιδιά με αυτόν τον τρόπο εδράζουν στην αναντιστοιχία που υπάρχει μεταξύ των δυνατοτήτων τους και του δείκτη δυσκολίας του έργου που τους έχει ανατεθεί, καθώς και στη συσσωρευμένη αποτυχία που έχουν βιώσει στο σχολείο.

 Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες αντιμετωπίζουν πρόβλημα μόνο στα μαθήματα του σχολείου.

Τα σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα αναδεικνύουν την ύπαρξη σημαντικών κοινωνικο-συναισθηματικών προβλημάτων στους μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες. Τα προβλήματα αυτά μπορεί είτε να προκαλούνται από τη συνεχή αποτυχία είτε από τα προβλήματα στις γνωστικές λειτουργίες.

 Οι Μαθησιακές Δυσκολίες ξεπερνιούνται με τον καιρό.

Οι Μαθησιακές Δυσκολίες δεν εξαφανίζονται με την πάροδο του χρόνου. Απλά εμφανίζονται με διαφορετικό τρόπο και ένταση σε κάθε ηλικία. Για παράδειγμα, μπορεί να εκδηλώνονται με προβλήματα φωναχτής ανάγνωσης στην πρώτη σχολική ηλικία και με προβλήματα απομνημόνευσης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Μαθαίνοντας τι είναι οι Μαθησιακές Δυσκολίες, μπορούν γονείς και εκπαιδευτικοί να κατανοήσουν τον κόσμο αυτών των παιδιών και να τους προσφέρουν την επιλογή να περπατήσουν με ψηλά το κεφάλι στο δικό τους μοναδικό δρόμο!

Μάρθα Ι. Ηλιοπούλου

Ειδική Παιδαγωγός/Φιλόλογος

MASpecialEducation/B.T.E.CEdexcel,

Μέλος Πανελλήνιας Ένωσης Ειδικών Παιδαγωγών

www.my-book.gr

https://boro.gr/

Μ. Βαμβουνάκη: Ο ανεκδήλωτος θυμός είναι δηλητήριο

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο παλιάτσος και η Άνιμα» της Μ.Βαμβουνάκη – εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Πολλές φορές, συμβουλεύοντας κάποιον που έχει πρόβλημα συνεννόησης με ένα δικό του άνθρωπο, του προτείνουμε με θέρμη να μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημά του σ’ αυτόν που του το προξενεί. Να του εξομολογηθεί τις σκέψεις του, την αντίρρησή του, την πίκρα του, το θυμό του. Ό,τι τέλος πάντων μπλοκάρει και ταλαιπωρεί τη σχέση τους. Συχνά μας απαντάει πως όχι, αυτό δε γίνεται.

Και είναι φορές που δεν έχει άδικο. Είτε από εγωισμό είτε από βλακεία, ούτε που διανοείται πως μπορεί να μην είναι σωστός. Υπάρχει μάλιστα η πιθανότητα τα πράγματα μεταξύ τους να εξελιχθούν ακόμα χειρότερα. Δεν είναι πάντοτε εφικτή η ρομαντική ελπίδα ότι μια ειλικρινής εξομολόγηση των πληγωμένων αισθημάτων μας, θα μεταμορφώσει αυτόματα τον άλλον σε έναν άγγελο μετανοίας, που θα πέσει στην αγκαλιά μας και θα μεταμορφωθεί.

Το πλέγμα των σχέσεών μας είναι ένα πολύ μπερδεμένο σύστημα. Όσο στενότερη μια σχέση τόσο πιο περίπλοκη, τόσο πιο δυσνόητη, πιο τυραννική.

Όμως, και παρά την δυσκολία, εγώ επιμένω να πιστεύω πως ένας άνθρωπος πληγωμένος πρέπει να ξανοίγεται και να φανερώνει τι αισθάνεται σ’ αυτόν που τον πλήγωσε και τον πληγώνει. Μια παλιά πληγή δεν τη γιατρεύει πάντα μόνο με το πέρασμά του ο χρόνος, αντιθέτως, ο χρόνος την κακοφορμίζει. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος πρέπει να την ξεσκεπάζει καλύτερα, να φανερωθεί και να ρουφήξει φως. Κι ας μην καταλάβει ο άλλος, κι ας μη διορθωθεί.

Όσο κάποιος δε μιλάει, όσο κρατά βουβή την πίκρα και την ενόχλησή του, θερμαίνεται και φουσκώνει εντός του το παράπονο, η ματαίωση και, ως εκ τούτου, ο θυμός. Και ο ανεκδήλωτος θυμός είναι δηλητήριο.

Όταν ο άλλος σε απογοητεύει, σε χρησιμοποιεί, σε αγνοεί, σε κακοποιεί, θυμώνεις μαζί του. Έτσι συμβαίνει, ασφαλώς, και είναι υγιές, ανθρώπινο και φυσικό. Ωστόσο μέσα σ’ αυτόν το θυμό κατά του άλλου που μας αδικεί και μας πληγώνει, σχεδόν πάντοτε φωλιάζει ένας άλλος βουβός θυμός και γι’ αυτό αγριότερος: ο θυμός κατά του εαυτού μας. Του εαυτού μας που δεν έχει τα κότσια να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, να υποστηρίξει το δίκαιο, την αλήθεια, να υπερασπιστεί τα αισθήματά του, να μιλήσει. Είναι γνωστό και αποδεκτό εκείνο το χριστιανικό που συμβουλεύει να μην κάνεις στον άλλον όσα δε θες να κάνουν σ’ εσένα. Αλλά και δεν θα πρέπει να επιτρέπεις να σου κάνουν όσα άδικα εσύ ποτέ δε θα τους έκανες.

Γι’ αυτό, όταν συμβουλεύω φίλους, προτείνω να ανοίγουν την καρδιά τους και να εκφράζουν αυτό που τους ενοχλεί σ’ αυτόν ακριβώς που τους ενοχλεί απευθείας. «Και να μη σε καταλάβει, θα νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου που κατόρθωσε και μίλησε. Θα νιώσεις καλύτερα με την αυτοεκτίμησή σου. Δεν είναι λίγο αυτό!»

Δεν έχεις ανάγκη τον καταθλιπτικό συμβιβασμό για να «σώσεις» μια σχέση. Μονάχα η αλήθεια και η αγάπη σώζουν όντως καταστάσεις ζωής. Συμβιβαζόμαστε όταν επιλέγουμε το φόβο κι αυτό, είναι μειωτικό. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο συμβιβασμό και στην παραχώρηση. Το πρώτο ενέχει υπολογισμό και δειλία, ενώ το δεύτερο γενναιότητα και αρχοντιά. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο «απωθώ» και στο «συγχωρώ». Το ένα κλωσάει τον εφιάλτη και την εκδικητικότητα, το άλλο προσφέρει τη φρεσκάδα της νέας ευκαιρίας. Υπάρχει διαφορά, ανάμεσα στο να με καταπατούν και στο να θυσιάζομαι. Το πρώτο είναι σκλαβιά, υποτέλεια, το δεύτερο γενναιότητα αγάπης και κυρίως ελευθερία.

Έχω προσέξει πως όσοι τολμούν ν’ ανοίξουν την καρδιά τους – άσχετα από το αποτέλεσμα και την επιτυχία τους – βγαίνουν ύστερα από αυτό οι ίδιοι με άλλοι διάθεση και άλλο βλέμμα. Με πεποίθηση και με καλή περηφάνια. Με αυτοεκτίμηση και ανακούφιση. Χωρίς το άγχος να εμπλέκονται σε φανταστικούς καβγάδες μέσα στο κεφάλι τους. Και η απαλλαγή από ένα άγχος, κατά τον Φρόιντ, είναι από τις μέγιστες ηδονές.

Βγαίνουν πιο καθαροί κι ανάλαφροι όπως βγαίνουμε από ένα λουτρό. Κι αν δεν έπεισαν τον άλλον τελικά, κι αν δεν μπόρεσαν να βγάλουν μαζί του άκρη, μπόρεσαν να φανούν στα ίδια τους τα μάτια ειλικρινείς και θαρραλέοι. Κι αυτό ήδη είναι νίκη και χαρά μεγάλη.

https://enallaktikidrasi.com

Γράμμα στον γιο μου

Με αφορμή την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη στην Ρόδο από δύο νεαρούς μόνο και μόνο επειδή αρνήθηκε να κάνει σεξ μαζί τους, ο Θοδωρής Βασίλης γράφει ένα γράμμα στον γιο του.  

Γεννιόμαστε άντρες ή γυναίκες μέσα από μια σειρά τυχαίων γεγονότων. Χιλιάδες κύτταρα των γονιών μας ενώνονται και ξεκινά η ύπαρξή μας. Στην αρχή άφυλα έμβρυα που σιγά σιγά διαμορφώνονται. 

Όπως δεν διαλέγουμε την πατρίδα μας και τυχαία τοποθετούμαστε στον πλανήτη, έτσι και η φύση επιλέγει από τη κοιλιά της μάνας μας, αν θα γεννηθούμε άντρες ή γυναίκες. 

Αυτή η ίδια η φύση ξεκινά από νωρίς τις διακρίσεις. Φροντίζει περισσότερο τα κορίτσια. Να είναι δυνατά, να μπορούν να επιβιώσουν. Να αντέχουν περισσότερα. Τα αγόρια πιο ευπαθή σε συγγενείς ανωμαλίες. Άλλωστε αυτά δεν μπορούν να αναπαράγουν το είδος μας. Σοφή αν και σκληρή η φύση θα πρόσθετα. 

Σταδιακά η κοινωνία ανατρέπει τη φυσική επιλογή. Αιώνες πατριαρχίας δεν θα μπορούσαν να αφήσουν τα κορίτσια να διακριθούν. Τι και αν οι μελέτες δείχνουν πως αναπτύσσονται γρηγορότερα, κάπου αναγκάζονται να σταματήσουν. Έρμαια των κοινωνικών συμβολαίων που οι άνθρωποι επινόησαν για την αυριανή θέση τους στο κόσμο. 

Η κοινωνία σταδιακά τους μαθαίνει να περιορίζονται. Να αναγνωρίζουν τη δήθεν κατωτερότητά σου απέναντι στο δυνατό φύλο. Ακόμα και αυτός ο όρος «ασθενές». Πόσο ασθενής είναι αυτός που γεννά ζωή άραγε! 

Η θρησκεία έβαλε και αυτή το λιθαράκι της. Η πανούργα γυναίκα εξαπάτησε τον αθώο άνδρα. Η θέση της είναι να κρύβεται. Τόλμα γυναίκα να υψώσεις τη φωνή σου! Θα καείς σαν μάγισσα... Τα παραδείγματα αμέτρητα και φτάνουν μέχρι σήμερα. 

Προκάλεσες; Σου αξίζει η τιμωρία. Ο άντρας έχει ορμές δεν καταλαβαίνει. Όλα του συγχωρούνται. Η θέση σου γυναίκα είναι στο σπίτι. Θέλεις καριέρα; Άρα δεν θα γίνεις καλή μάνα. Αντέδρασες στη βία του συζύγου; Μάλλον δεν ήσουν καλή. Δεν ήσουν αρκετή. 

Είπες όχι; Μήπως εννοούσες ναι; Τι φορούσες; Το ήθελες; Μήπως άλλαξες γνώμη; Γιατί κυκλοφορούσες νύχτα; Μην μιλήσεις! Θα σε κατηγορήσουν... 

Γιε μου, ελπίζω να γίνεις ένας καλός άνθρωπος. Με σεβασμό απέναντι σε όλους. Μην διαιωνίσεις τα στερεότυπα που έφτιαξαν τη κοινωνία που μας τρομάζει σήμερα. Μάθε να ακούς. Να διεκδικείς, αλλά να ξέρεις τα όριά σου. Μάθε ότι η θέση σου είναι αυτή που αφήνει χώρο και στους άλλους. Άνθισε, οχι εις βάρος του δίπλα σου. 

Τίμα τον άνθρωπο. Εξίσου. Ισότιμα, χωρίς αστερίσκους. 

Προχθές δολοφονήθηκε μια γυναίκα. Μία ακόμα γυναίκα. Γιατί είπε όχι, όπως ήταν δικαίωμά της. Οι άντρες δεν το δέχτηκαν. Οι άντρες αποφάσισαν ότι καμία δεν μπορεί να τους πει όχι. Και αν το κάνει, αξίζει να πεθάνει. Άλλοι άντρες δήθεν πέφτουν από τα σύννεφα. Μα πως το έπαθε αυτό; Ήταν από καλή οικογένεια! Λες και σε όλες τις υπόλοιπες άξιζε να βιαστούν και να πεθάνουν... 

Παιδί μου, κάνε ό,τι θες στη ζωή σου. Ελπίζω να μην την καταστρέψεις, αλλά να δημιουργήσεις. Ένα μόνο σου ζητώ. Σεβασμό. Αυτονόητο και αδιαπραγμάτευτο.

http://www.gazzetta.gr/

Οι θυμωμένοι άνθρωποι προέρχονται από θυμωμένες οικογένειες

Η πιο κοινή αιτία του θυμού είναι το θυμωμένο οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά μαθαίνουν να εκνευρίζονται από τους γονείς τους. Μαθαίνουν πότε να εκνευρίζονται, πώς και πόσο. Αυτό λέγεται μίμηση προτύπων.

Οι οικογένειες που τα μέλη τους είναι θυμώδη, ενεργούν συνήθως με πολύ διαφορετικό τρόπο από τις κανονικές οικογένειες. Έχουν τρεις καταστροφικές συνήθειες:

• Θεωρούν ότι ο θυμός είναι μία φυσιολογική και αναμενόμενη κατάσταση.
• Νομίζουν πως κανείς δεν τους ακούει, παρά μόνο όταν έχουν νεύρα.
• Προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους με νεύρα.

Ο θυμός αποτελεί ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά σε ορισμένες οικογένειες ο θυμός λειτουργεί σαν χαλασμένο φανάρι σε αφύλαχτη σιδηροδρομική διάβαση. Αναβοσβήνει και σφυρίζει συνεχώς, ακόμα κι όταν δεν περνάει τρένο. Τα άτομα που ανήκουν στις οικογένειες αυτές εκνευρίζονται όλη την ώρα. Μπορεί να έχουν έναν πολύ καλό λόγο που εκνευρίστηκαν. Κι αν δεν έχουν, φροντίζουν κάθε φορά να τον επινοούν.

Σ΄αυτές τις οικογένειες είναι αναμενόμενο κάθε μέλος της να είναι θυμώδες. Όλοι είναι εκνευρισμένοι με όλους και γίνεται τουλάχιστον ένας καβγάς τη μέρα.

Το χειρότερο όμως είναι ότι όλος αυτός ο καβγάς τους φαίνεται απολύτως φυσιολογικός. Καθημερινός τρόπος ζωής. Σκέψου αυτά τα παιδιά. Πού θα τα οδηγήσει όλος αυτός ο θυμός; Τι θα μάθουν; Μα φυσικά να είναι θυμωμένα όλη την ώρα, όταν θα μεγαλώσουν.

Κάποιοι ενήλικες με ρώτησαν γιατί οι άλλοι τους θεωρούν ευέξαπτους. Ιδού η απάντηση… Επειδή φωνάζουν πολύ. Νομίζουν ότι ο μόνος τρόπος να μιλάς είναι να φωνάζεις. Είναι υπερβολικά επιθετικοί. Το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι πολύ απλά συμπεριφέρονται έτσι όπως έμαθαν στα σπίτια τους.

Ο θυμός χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο από τις οικογένειες αυτές. Τα μέλη τους προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους με νεύρα. Αυτό όμως δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Είναι σαν να προσπαθείς να βιδώσεις μία βίδα χρησιμοποιώντας ένα σφυρί. Ο θυμός είναι απλά μία ένδειξη, δεν είναι λύση. Ο θυμός σου απλά σε προειδοποιεί ότι υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα μπορεί να είναι ενδογενές (ξύπνησες με πονοκέφαλο), αλλά μπορεί να είναι και εξωγενές (τα παιδιά έσπασαν ένα τζάμι την ώρα που έπαιζαν μπάλα). Αν εκνευριστείς όμως, δε θα λυθεί ούτε το ένα ούτε το άλλο πρόβλημα.

Ας τα ξαναπούμε λοιπόν: Οι θυμώδεις άνθρωποι προέρχονται από θυμώδεις οικογένειες.

Μήπως μεγάλωσες μέσα σε μία θυμωμένη οικογένεια; Πόσο συχνά έβλεπες τους γονείς σου να εκνευρίζονται; Πώς διαχειρίζονταν το θυμό τους; Μήπως σου έμαθαν να θυμώνεις πολύ γρήγορα, πολύ έντονα και για πολύ καιρό; Μήπως έχεις δημιουργήσει μία εξίσου θυμώδη οικογένεια; Μήπως περνάς τη συνήθεια της οργής σε μία επόμενη γενιά ανθρώπων;

Http://Sxeseis-kai-sunaisthimata.com

Πηγή: «Νίκησε το θυμό και την υπερένταση τώρα!» του Δρ. ΡΟΝ ΠΟΤΕΡ – ΕΦΡΟΝ

Τα 11 πράγματα που μας δίδαξε για τη ζωή ο Αριστοτέλης

Ο Αριστοτέλης είναι ένας από τους πιο σπουδαίους Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, που μας δίδαξε πολλά σημαντικά μαθήματα σε θέματα όπως η επιστήμη, η λογική, η ηθική, η ποίηση, το θέατρο, η μεταφυσική, και η ζωή γενικότερα. Έζησε με σκοπό να μοιράζεται τις γνώσεις του και είχε πολλούς μαθητές κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Έχουμε συγκεντρώσει μερικά αποσπάσματα της διδασκαλίας του από αυτό τα πιο διάσημα μέχρι αυτά με τη βαθύτερη σημασία και τα μοιραζόμαστε μαζί σας, ώστε να εμπνεύσουν τη ζωή σας.

Τα 11 μαθήματα που παίρνουμε για τη ζωή από τον Αριστοτέλη:

1. Ανακαλύψτε τους Φίλους Σας και Κρατήστε τους Κοντά Σας.

«κανένας δεν θα ήθελε να ζει χωρίς φίλους, ακόμη κι αν είχε στη διάθεσή του όλα τ’ άλλα.»

«Η επιθυμία για την φιλία είναι γρήγορη, αλλά η φιλία είναι ένα φρούτο που ωριμάζει αργά.»

«Καλύτερός μου φίλος είναι ο άνθρωπος που όταν εύχεται να είμαι καλά, το κάνει για χάρη μου»

«ένας στενός φίλος είναι «ένας δεύτερος εαυτός», κάποιος με τον οποίο συνδέεται ουσιαστικά η δική σου αίσθηση του εαυτού.»

«Η φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δυο σώματα «

«Η δυστυχία αποκαλύπτει εκείνους που δεν είναι πραγματικά φίλοι.»

«Το αντίδοτο για πενήντα εχθρούς είναι ένας φίλος.»

2. Η Τιμιότητα είναι η Καλύτερη Διπλωματία, να Την έχετε σε Μεγάλη Εκτίμηση.

«Η ελάχιστη αρχική απόκλιση από την αλήθεια πολλαπλασιάζεται στην συνέχεια χιλιάδες φορές»

«Ο καθένας θα πρέπει να πράττει το σωστό σωστό και όχι ό,τι βλέπει από τους άλλους.»

«Η εκτίμηση που έχεις για τους φίλους σου να είναι τίμια και ειλικρινής.»

«Κανείς δεν πιστεύει έναν ψεύτη όταν λέει μια αλήθεια»

3. Ποτέ μη σταματάς να Μαθαίνεις Καινούργια Πράγματα σε όποια Φάση και αν είναι η Ζωής Σου.

«Πολύ σημαντικό εφόδιο για τα γηρατειά είναι η εκπαίδευση»

«Οι μορφωμένοι διαφέρουν από τους αμόρφωτους όπως οι ζωντανοί από τους νεκρούς»

«Όλοι οι άνθρωποι από τη φύση τους επιθυμούν τη γνώση»

«Εκπαιδεύοντας το μυαλό, χωρίς να εκπαιδεύσουμε την καρδιά, αποτυγχάνουμε σε όλα»

«Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως τους έμαθαν την τέχνη του ευ ζην»

«Είναι στη φύση των ανθρώπων να μαθαίνουν»

4. Η Τέχνη της Γραφής είναι Όμορφη.

«Η ποίηση είναι πιο εκλεκτή και πιο φιλοσοφική από την ιστορία γιατί η ποίηση εκφράζει το καθολικό, ενώ η ιστορία μόνο κάτι συγκεκριμένο»

«Ποίηση απαιτεί έναν άνθρωπο με ένα ιδιαίτερο ταλέντο για να την υπηρετήσει, ή αλλιώς κάποιον αρκετά τρελό γι’ αυτήν»

«Ο καλός συγγραφέας εκφράζεται σαν κοινός άνθρωπος, αλλά σκέφτεται σαν τους σοφούς»

«Ο σκοπός της τέχνης δεν είναι να περιγράψει την εξωτερική εμφάνιση των πραγμάτων, αλλά την εσωτερική σημασία τους»

5. Ένα από τα Μεγαλύτερα Επιτεύγματα της Ζωής είναι η Κατανόηση του Εαυτού.

«Γνωρίζοντας τον εαυτό σας είσαι στην αρχή όλης της σοφίας»

«Αυτός που έχει ξεπερνά τους φόβους του είναι πραγματικά ελεύθερος»

«Θεωρώ περισσότερο ανδρείο εκείνον που νικά τις επιθυμίες του παρά εκείνον που νικά τους εχθρούς του, γιατί η πιο δύσκολη νίκη είναι εναντίον του κακού εαυτού.»

«ο αναπόφευκτος πόλεμος πρέπει να καταλήγει στην εδραίωση της ειρήνης «

6. Για την Επίτευξη Οποιουδήποτε Πράγματος στη Ζωή, θα πρέπει να Υπάρχει η Δύναμη της θέλησης.

«Μέσα από την πειθαρχία έρχεται η ελευθερία.»

«η φύση της επιθυμίας δε γνωρίζει όρια, και η ικανοποίηση αυτής της απεριόριστης επιθυμίας είναι για τους πολλούς σκοπός ζωής»

«Είμαστε αυτό που κάνουμε επανειλημμένα. Ως εκ τούτου, η Αριστεία, δεν είναι πράξη αλλά συνήθεια»

«Το άριστο δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Έρχεται μετά από δική μας επιδίωξη, ειλικρινή προσπάθεια και έξυπνες δράσεις. Αντιπροσωπεύει τη σοφή επιλογή μεταξύ πολλών εναλλακτικών. Οι επιλογές μας και όχι η τύχη καθορίζουν το πεπρωμένο «

«Η καλύτερη επιλογή είναι αυτή που μας βοηθά να πετύχουμε πιο γρήγορα τους στόχους μας»

«Προτιμώ αυτό που είναι απίθανο αλλά δυνατόν να συμβεί παρά το πιθανό που όμως είναι αδύνατον να συμβεί.»

«όσα πρέπει να κάνουμε αφού τα μάθουμε, τα μαθαίνουμε κάνοντάς τα»

7. Η Χαρά και η Διασκέδαση Πρέπει να Υπάρχει στη Ζωή, για να Μας Κρατάει Υγιείς.

«Το μυστικό για της χαράς είναι η έκπληξη.»

«Τα αστεία είναι αρεστά και στους θεούς»

«Η ζωή είναι κωμωδία γι’ αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι’ αυτούς που αισθάνονται»

8. Πολλές Φορές, οι Πιο Παράλογοι Άνθρωποι έχουν τις Καλύτερες Ιδέες.

«η ιδιοφυΐα είναι ανάμικτη με την παραφροσύνη»

«Δεν υπάρχει μεγαλοφυΐα χωρίς το άγγιγμα της τρέλας»

9. Ο Φόβος Δεν Μας Προσφέρει Τίποτα Άλλο από το να Μας Κρατά Πίσω.

«Οι αδύναμοι υπακούν από φόβο ενώ οι δυνατοί από αγάπη «

«Ο φόβος είναι πόνος που προκύπτει από την αναμονή του κακού»

«Αυτό που πέτυχα με τη φιλοσοφία, ήταν να κάνω με τη θέλησή μου αυτά που οι άλλοι τα κάνουν επειδή φοβούνται τον νόμο «

«Η ελπίδα είναι το όνειρο ενός ξύπνιου»

10. Πάρτε τον Έλεγχο της Ζωής στα Χέρια Σας και Επιλέξτε τις Αρετές που Θέλετε να Διαθέτει.

«Οι άνθρωποι δημιουργούν τους θεούς κατ’ εικόνα τους, όχι μόνο όσον αφορά τη μορφή τους αλλά και όσον αφορά τον τρόπο ζωής τους»

«Η ευτυχία ανήκει στους αυτάρκεις»

«Η ευτυχία είναι το ίζημα που κάθετε στο πιο κατάλληλο σημείο της ψυχής»

«Μια συγκεκριμένη αρετή απαιτεί συγκεκριμένο τρόπο για να αποκτηθεί.»

«Η ενέργεια του μυαλού είναι η ουσία της ζωής»

«Δεν πρέπει να είμαστε ούτε δειλοί ούτε απερίσκεπτοι, αλλά θαρραλέοι»

«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να αποφύγεις την κριτική…Να μην κάνεις τίποτα, να μη λες τίποτα, να είσαι τίποτα..»

«Η υπομονή είναι πικρή όμως ο καρπός της είναι γλυκός»

«Η αξιοπρέπεια δεν συνίσταται στην κατοχή των τιμών, αλλά στο να τις αξίζεις»

11. Μην Υποτιμάτε τη Δύναμη του Σκότους.

«Είναι οι πιο σκοτεινές στιγμές μας, που πρέπει να εστιάσουμε, για να δούμε το φως»

«Δεν μπορούμε να μάθουμε χωρίς πόνο».

_______________________

   Πηγή: pronews.gr

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Ένα γράμμα σε εσένα μαμά, που κάποιες φορές θέλεις να τα βροντήξεις όλα κάτω και να φύγεις

Ναι, για εσένα γράφω, που έκλεισες την πόρτα σου κλαίγοντας πριν μερικές ημέρες γιατί δεν αντέχεις άλλο!

Για εσένα γράφω μάνα, που νιώθεις ότι κάνεις τα πάντα κάθε μέρα στο σπίτι σου και τελικά δεν κάνεις τίποτε.

Καθαρίζεις, συγυρίζεις, μαζεύεις, σκουπίζεις, καθαρίζεις τον πάγκο της κουζίνας, αδειάζεις και γεμίζεις το πλυντήριο πιάτων, τρέχεις για όλες τις εξωτερικές δουλειές και φροντίζεις ένα, δύο, τρία ή και τέσσερα παιδιά.

Για εσένα γράφω, που το βράδυ κοιτάς το σπίτι σου, που αν και το μάζεψες μέσα στη μέρα μοιάζει βομβαρδισμένο. Ψίχουλα στο πάτωμα, ρούχα πεταμένα στον καναπέ, παπούτσια στην είσοδο, παιχνίδια αριστερά και δεξιά, πιάτα στο τραπέζι, κατσαρόλες και τηγάνια στο νεροχύτη και την άλλη μέρα «φτου» και απ' την αρχή!

Για εσένα γράφω, που κάθε μέρα καταλήγεις να έχεις νεύρα επειδή τα παιδιά δεν σε ακούνε, δεν τρώνε, δεν διαβάζουν.

Για εσένα γράφω, που κάνεις τα πάντα (τουλάχιστον έτσι πιστεύεις) για να μεγαλώσουν σωστά και καταλήγουν να σε φωνάζουν, να βγάζουν γλώσσα, να σου λένε λέξεις που ξέρουν ότι σε πληγώνουν, ακόμη και να σε χτυπάνε.

Για εσένα γράφω, που κάθε βράδυ κλαις κρυφά από τον άνδρα σου και τα παιδιά σου, γιατί πιστεύεις ότι κάνεις λάθος.

Για εσένα γράφω, που ο άνδρας σου δεν σου συμπαραστέκεται, δεν κρατά τη στάση που θα ήθελες να έχει όταν βρίσκεσαι σε μια αντιπαράθεση με τα παιδιά σου.

Για εσένα γράφω, που βάζεις τα κλάματα όταν τα παιδιά σου, σου μιλούν άσχημα και νιώθεις ανήμπορη να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου.

Ναι, για εσένα γράφω, που θα 'θελες όλα να αλλάξουν ώστε να έχεις μια πιο ήσυχη και πιο ήρεμη ζωή.

Για εσένα γράφω, που χτύπησες την πόρτα πίσω σου αρπάζοντας τα κλειδιά και την τσάντα, αφήνοντας πίσω σου ένα «χάος», για να περπατήσεις και να ηρεμήσεις.

Για εσένα γράφω και θέλω να ξέρεις ένα πράγμα. Δεν είσαι μόνη.

Πολλές γυναίκες εκεί έξω, νιώθουν όπως νιώθεις εσύ. Θέλουν στην κυριολεξία να τα βροντήξουν όλα κάτω και να φύγουν. Να τα παρατήσουν. Να παρατήσουν τις υποχρεώσεις τους, τη γκρίνια, το σπίτι, τα κακομαθημένα παιδιά τους.

Η φυγή από τα προβλήματα όμως, δεν είναι λύση! Ξέρω ότι αγαπάς το παιδί σου ή τα παιδιά σου περισσότερο απ' ό,τιδήποτε άλλο στον κόσμο και ξέρω ότι νιώθεις ενοχές για όλα τα παραπάνω.

Επίσης ξέρω ότι δεν νιώθεις έτσι τις περισσότερες φορές, αλλά ξέρω ότι νιώθεις έτσι κάποιες φορές. Επίσης ξέρω ότι πρέπει να μείνεις εκεί. Στο σπίτι. Στην οικογένειά σου. Στα παιδιά σου, που όσο κι αν σου κάνουν τη ζωή δύσκολη, σε αγαπάνε μωρέ. Είσαι η μαμά τους. Όσο και αν σου λένε ότι δεν σε θέλουν, στην κυριολεξία σου λένε ότι θέλουν να τα αγκαλιάσεις και να τους πεις ότι τα αγαπάς.

Γλυκιά μου μάνα, κάνεις καταπληκτική δουλειά και να θυμάσαι... δεν είσαι μόνη!

https://www.mothersblog.gr/

Τα εφτά μυστικά της ευτυχισμένης ζωής

Πριν μερικά χρόνια ήταν ένα σπίτι, μια δουλειά, ένα παιδί που μπορούσαν να μας κάνουν ευτυχισμένους. Σήμερα οι απαιτήσεις μας έχουν διογκωθεί, αλλά τα μυστικά της ευτυχίας κρύβονται κάτω από αυτές. Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζουν οι έρευνες.

Πέρα από τα χρήματα, τον έρωτα την καριέρα, αυτό που πραγματικά αποζητάμε σε κάθε μας απόφαση, σε κάθε μας επιλογή, είναι η πραγματική ευτυχία –όπως κι αν την ορίζει ο καθένας. Γιατί; Έρευνες στην ψυχολογία συνιστούν ότι αυτό εν μέρει συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι από εμάς αδυνατούμε να προβλέψουμε την αντίδραση και τα συναισθήματά μας σε σημαντικές εμπειρίες ζωής. Κατά συνέπεια καταλήγουμε να κάνουμε επιλογές που δυνητικά μπορούν να βλάψουν την συναισθηματική μας ευημερία.

Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Daniel Gilbert, από το πανεπιστήμιο του Harvard, κοιτώντας τα πράγματα από απόσταση, τείνουμε να υπερεκτιμούμε την έκταση και τη διάρκεια του συναισθηματικού αντίκτυπου που μπορεί να έχει, παραδείγματος χάριν, μία αύξηση, ο θάνατος ενός αγαπημένου μας προσώπου, ή το να μετακομίσουμε σε ένα καταπράσινο ήσυχο προάστιο. Αυτό συμβαίνει απλά επειδή, όταν προσπαθούμε να σκεφτούμε πώς θα μας επηρεάσει συναισθηματικά η κάθε μία από αυτές τις εμπειρίες, συνηθίζουμε να επικεντρωνόμαστε υπερβολικά στα πολύ προφανή χαρακτηριστικά της εν λόγω εμπειρίας.

Στο μυαλό μας ένα καταπράσινο προάστιο ισοδυναμεί με καθαρό αέρα, τα χρήματα ισοδυναμούν με ακριβά αυτοκίνητα και πολυτελείς διακοπές. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι τα λιγότερο προφανή χαρακτηριστικά που συχνά αμελούμε, τα οποία θα έχουν πραγματικό αντίκτυπο στα συναισθήματά μας: Ένα σπίτι σε ένα ήσυχο προάστιο, για παράδειγμα, μπορεί να απέχει πολλή ώρα από τους φίλους και την οικογένειά μας. Για να κερδίσουμε περισσότερα χρήματα θα χρειαστεί να δουλέψουμε πολύ πιο σκληρά… Ακριβώς γι’αυτόν τον λόγο νιώθουμε την ευτυχία να γλιστρά μέσα από τα χέρια μας κάθε φορά που τυφλά ακολουθούμε την φαντασία μας ή τις συμβατικές θεωρίες περί προσωπικής ευημερίας.

Πού θα έπρεπε, λοιπόν, να ψάξουμε για να βρούμε την ευτυχία; Νέες έρευνες στην ψυχολογία και την οικονομία, τις οποίες δημοσίευσαν πρόσφατα σε σχετικό αφιέρωμα οι Financial Times, συνιστούν πως η απάντηση βρίσκεται σε αυτά που ήδη έχουμε: Στους φίλους και στην οικογένεια. Το μυστικό για να είμαστε χαρούμενοι είναι απλά να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο και ενδιαφέρον σε αυτές τις γεμάτες, με βάθος συναισθημάτων εμπειρίες. Όπως είχε πει κάποτε και ο γνωστός αμερικανός ραβίνος Hyman Schachtel: «Ευτυχία δεν είναι να έχεις αυτά που θέλεις, αλλά να θέλεις αυτά που έχεις».

1. Τα λεφτά αγοράζουν μόνο λίγη ευτυχίαΈνα από τα πιο διαβόητα ευρήματα στην έρευνα για την ευτυχία είναι ότι τα χρήματα δεν αγοράζουν «πολλή» ευτυχία –τουλάχιστον όχι τόση πολλή όσο πιστεύουμε ότι θα έπρεπε. Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Richard Easterlin, αυτό εν μέρει συμβαίνει γιατί μας νοιάζουν πολύ περισσότερο τα χρήματα που βγάζουν οι άλλοι παρά εμείς. Για όσους, λοιπόν, οι βασικές ανάγκες έχουν ήδη καλυφθεί, τα χρήματα αγοράζουν επιπλέον ευτυχία μόνο αν μπορούν να τους οδηγήσουν σε υψηλότερα κοινωνικά κλιμάκια, κάτι -βέβαια- δύσκολο όταν και όλοι άλλοι πλουτίζουν σταδιακά, με τα χρόνια. Καθώς η σύγκριση ανάμεσα σε πληθυσμιακές ομάδες διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή, τα άτομα, για παράδειγμα, που ζουν στις πιο εύρωστες περιοχές του Λονδίνου, θα πρέπει να «βγάζουν» τουλάχιστον 200.000 λίρες (περίπου 250.000 ευρώ) τον χρόνο, για να εξασφαλίζουν το προβάδισμά τους σε σχέση με τους περισσότερους άλλους Λονδρέζους –αλλά ακόμα και αυτά μπορεί να μην τους είναι αρκετά.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον ψυχολόγο Daniel Kahneman, του Πανεπιστημίου Princeton, η ασθενής σχέση μεταξύ ευτυχίας και εισοδήματος μπορεί, επίσης, να εξηγηθεί εν μέρει και από το γεγονός ότι οι πλουσιότεροι τείνουν να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για να απασχολούνται με δραστηριότητες που δεν τους προσφέρουν ιδιαίτερη χαρά, παρά ίσως περισσότερη ένταση και άγχος –όπως δουλειά, αγορές και επενδύσεις. Αντίθετα, άτομα με χαμηλά εισοδήματα τείνουν να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο σε ευχάριστες συναναστροφές με φίλους ή σε χαλαρωτικές δραστηριότητες, όπως το να βλέπουν τηλεόραση ή να κάνουν κάποιο ομαδικό άθλημα.

Ωστόσο, όταν τόσο άτομα με υψηλά όσο και άτομα με χαμηλά εισοδήματα καλούνται να σκεφτούν την επίδραση των χρημάτων στην ευτυχία τους, όλοι επικεντρώνονται στις συμβατικές δυνατότητες που τα λεφτά μπορούν να τους προσφέρουν. Αυτό θα μπορούσε να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ζωή είναι φανερά καλύτερη για τους πλούσιους παρά για τους φτωχούς. Όμως η αλήθεια είναι το ακριβώς αντίθετο: Οι φτωχότεροι μπορούν -και συχνά καταφέρνουν- να ζουν πολύ πιο ευτυχισμένα από τους πλούσιους.

2. Οι φίλοι αξίζουν περισσότερο από μία FerrariΠόσα χρήματα θα ήταν αρκετά για να μας κάνουν πραγματικά χαρούμενους; Καθώς η επίδραση του χρήματος στην ευτυχία μας βασίζεται κατά πολύ στο πόσα κερδίζουν οι γύρω μας, η ερώτηση αυτή είναι δύσκολο να απαντηθεί. Ωστόσο, είναι ευκολότερο να υπολογιστεί πόσα επιπλέον χρήματα απαιτούνται ώστε, π.χ. ένα κοινωνικά απομονωμένο άτομο να είναι εξίσου χαρούμενο με ένα κοινωνικά ενεργό.

Ο υπολογισμός αξιών διάφορων μη-εμπορεύσιμων αγαθών, όπως η χαρά που προσφέρει η φιλία ή ο γάμος, επινοήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από τον οικονομολόγο του Πανεπιστημίου του Warwick, Andrew Oswald, και βασίστηκε σε μία πολύ απλή ιδέα: Φανταστείτε ότι το χρήμα, γενικώς, κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους. Φανταστείτε, επίσης, ότι οι άνθρωποι που βλέπουν τους φίλους τους καθημερινά είναι αξιοσημείωτα πιο χαρούμενοι από αυτούς που ζουν μοναχικά. Βάσει της αρχής, τότε, υπάρχει η δυνατότητα να υπολογιστεί πόσα επιπλέον χρήματα θα πρέπει να δοθούν σε κάποιον ως επακριβή αποζημίωση για την έλλειψη κοινωνικής ζωής.

Στην Μ. Βρετανία, για παράδειγμα, έχει υπολογιστεί πως μισθολογική αύξηση της τάξης των 1.000 λιρών ισοδυναμεί με αύξηση της ευτυχίας κατά περίπου 0.0007 μονάδες στην προσωπική κλίμακα της ευτυχίας του Oswald. Το να συναντά κανείς φίλους πιο συχνά, από την άλλη, ισοδυναμεί με αύξηση της ευτυχίας κατά 0.161 μονάδες. Αυτό δείχνει ότι ανταλλάσσοντας την κοινωνική ζωή με την μοναχική απαιτείται μισθολογική αύξηση της τάξης των 0.161/0.0007 μονάδων, δηλαδή των 230.000 λιρών ετησίως. Ποσό κατά τι υψηλότερο από μία καινούργια, αστραφτερή Ferrari 612 Scaglietti.

3. Το να κερδίσεις το λαχείο δεν θα σε κάνει αυτόματα ευτυχισμένοΈνα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της πρόσφατης έρευνας είναι αυτό που δείχνει πως το να κερδίσει κανείς χρήματα (π.χ. με ένα λαχείο) της τάξης των 1.000 ευρώ ή περισσότερα δεν θα τον κάνει αυτόματα ευτυχισμένο. Αντίθετα, χρειάζονται δύο χρόνια μέχρι ο νικητής πραγματικά να απολαύσει τα χρήματά του. Αυτό έρχεται σε έντονη αντιπαράθεση με τις επιπτώσεις της αύξησης των τακτικών εισοδημάτων στην ευτυχία: Αύξηση στον μισθό, για παράδειγμα, οδηγεί συνήθως σε αμεσότερη βελτίωση των επιπέδων ευτυχίας κάποιου. Γιατί, όμως, αργεί τόσο πολύ η χαρά από τα κέρδη του λαχείου; Μία υπόθεση λέει ότι, παρόλο που οι παραδοσιακές οικονομικές θεωρίες τυπικά υποστηρίζουν ότι «ένα ευρώ είναι ένα ευρώ», στην πραγματικότητα ένα ευρώ που κερδήθηκε από τύχη δεν έχει την ίδια αξία με ένα ευρώ που κερδήθηκε από εργασία. Ενστικτωδώς, ο παραλήπτης νιώθει ότι το δεύτερο του αξίζει, ενώ το πρώτο όχι.

4. Το να χάσεις τη δουλειά σου προκαλεί δυστυχία –όχι όμως τόση όση όταν και άλλοι έχουν πάθει το ίδιοΤο να χάσει κανείς την δουλειά του είναι για τους περισσότερους ανθρώπους πιο δυσάρεστο ακόμα και από το να πάρουν διαζύγιο. Ένας από τους προφανείς λόγους είναι η αφαίρεση ενός σταθερού, τακτικού εισοδήματος. Ένας άλλος είναι ο κοινωνικός στιγματισμός και η δραματική μείωση της αυτοεκτίμησης. Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, όμως, έχει βρεθεί πως οι αρνητικές συναισθηματικές επιπτώσεις της ανεργίας είναι σαφώς μικρότερες σε κάποιον όταν, ταυτόχρονα, χάνουν την δουλειά τους πολλά ακόμα άτομα του περιβάλλοντός του.

Ο λόγος είναι απλός, σύμφωνα με τον οικονομολόγο Andrew Clark, του Paris School of Economics: Εκεί που η ανεργία αποτελεί κανόνα, η επίπτωσή της στην φήμη του ατόμου είναι μικρότερη. Έχει, μάλιστα, βρεθεί ότι τα ποσοστά «μέσης ευτυχίας» σε περιοχές με μεγάλη ανεργία είναι λίγο μόνο χαμηλότερα από αυτά σε περιοχές με μικρή ανεργία. Τα κακά πράγματα δεν φαίνονται, λοιπόν, τόσο κακά όταν δεν είσαι ο μόνος που τα βιώνει.

5. Οι χοντροί φίλοι σε κάνουν πιο χαρούμενο από τους αδύνατουςΝέα στοιχεία που προκύπτουν από έρευνες στην οικονομία και την επιδημιολογία συνιστούν ότι μας απασχολεί το βάρος των γύρω μας όσο μας απασχολεί και το δικό μας. Όλοι μας -οι σχεδόν όλοι- θέλουμε να είμαστε λεπτοί, πιθανότατα γιατί κάτι τέτοιο δημιουργεί καλύτερες πιθανότητες να βρούμε ερωτικό σύντροφο, ή ακόμα και να εξελιχθούμε ταχύτερα στην δουλειά μας. Ωστόσο, όταν τα άτομα με τα οποία συνηθίζουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας παχαίνουν, μας ενοχλεί λιγότερο το ότι παχαίνουμε και εμείς. Και αυτό γιατί δεν χρειάζεται να τα συναγωνιστούμε τόσο έντονα για να παραμείνουμε λεπτοί.

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν οι οικονομολόγοι David G. Blanchflower, Andrew Oswald και Bert Van Landeghem, άτομα με σοβαρά προβλήματα βάρους -π.χ. με δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο του 30- είναι φανερά πιο δυστυχισμένα από άτομα με φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος. Ωστόσο, οι υπέρβαροι τείνουν να αναφέρουν υψηλότερα ποσοστά ευτυχίας όταν συνομήλικοί τους ή άτομα του ίδιου φύλου είναι εξίσου βαριά ή βαρύτερα από αυτούς. Η θετική σχέση ευτυχίας και βάρους των άλλων αποτελεί μία καλή ψυχολογική εξήγηση για την επιδημία παχυσαρκίας που πλήττει στις μέρες μας την Δύση.

6. Το διαζύγιο μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο

Το γεγονός ότι οι διαζευγμένοι μπορεί τη στιγμή που θα τους ρωτήσεις να απαντήσουν ότι νιώθουν λιγότερο ευτυχισμένοι από τους παντρεμένους, είναι μεν λογικό αλλά όχι εντελώς αληθές, τουλάχιστον όχι για κάθε στιγμή της ζωής τους. Καταρχήν, η απόφαση να πάρει κανείς διαζύγιο δεν λαμβάνεται αυθαίρετα ούτε επιπόλαια. Χωρίζει κανείς επειδή αναγνωρίζει πως τα πλεονεκτήματα του διαζυγίου ξεπερνούν το κόστος αυτού. Τα επίπεδα ευτυχίας για τους ανθρώπους που χωρίζουν, ουσιαστικά «πέφτουν» λίγο πριν και λίγο μετά από το διαζύγιο.

Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Ed Diener, η χειρότερη στιγμή για τους άνδρες είναι ο χρόνος που προηγείται του διαζυγίου, ενώ για τις γυναίκες είναι δύο χρόνια πριν χωρίσουν, με την χαρά να επιστρέφει σταδιακά στην ζωή τους έναν χρόνο πριν το διαζύγιο. Αυτό πιθανώς συμβαίνει επειδή, σύμφωνα με τον Diener, η πλειοψηφία των διαζυγίων είναι πρωτοβουλία της συζύγου. Μετά το διαζύγιο οι άνδρες χρειάζονται περίπου δύο χρόνια και οι γυναίκες περίπου τρία χρόνια για να επιστρέψουν πλήρως στα κανονικά επίπεδα ευτυχίας τους.

7. Η ευτυχία είναι… μεταδοτική

Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα στο να είναι κανείς ευτυχισμένος. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι τείνουν να είναι υγιέστεροι, να ζουν περισσότερο και να κερδίζουν περισσότερα χρήματα. Τείνουν, επίσης, να προσφέρονται περισσότερο για να βοηθήσουν, να έχουν καλύτερες σχέσεις και να χαμογελούν περισσότερο και πιο αληθινά. Όλα αυτά είναι εύλογα και κατανοητά. Γιατί, όμως, είναι μεταδοτική η ευτυχία; Σε αυτό απαντούν οι James Fowler και Nicholas Christakis, συγγραφείς του παγκόσμιου best seller Connected (Συνδεδεμένοι), οι οποίοι υποστηρίζουν ότι τα άτομα που περιβάλλονται από χαρούμενους φίλους και συγγενείς γίνονται σταδιακά πολύ πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι. Πιο συγκεκριμένα, λένε ότι θα νιώσουμε τουλάχιστον κατά 25% πιο χαρούμενοι αν ο κολλητός μας φίλος, με τον οποίον έχουμε συχνές επαφές, γίνει για κάποιον λόγο πιο ευτυχισμένος.

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως η ευτυχία είναι μεταδοτική, αφενός γιατί οι άνθρωποι μοιράζονται συνήθως την χαρά τους με τους φίλους και την οικογένειά τους, συχνά μάλιστα βοηθώντας τους είτε σε πρακτικά είτε σε οικονομικά ζητήματα. Αφετέρου γιατί οι χαρούμενοι άνθρωποι τείνουν να είναι πιο καλοί ή λιγότερο επιθετικοί απέναντι στα κοντινά τους πρόσωπα. Μπορεί πάλι, απλούστερα, τα θετικά συναισθήματα να είναι από μόνα τους πολύ μεταδοτικά.

Σε κάθε περίπτωση, η ευτυχία δεν -θα πρέπει να- είναι επιθυμητή μόνο σε προσωπικό επίπεδο. Οι θετικές της επιπτώσεις μπορούν να ωφελήσουν αφάνταστα ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο.
_______________________

   Πηγή: in2life.gr,  Financial Times

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Το εγκώμιο της σοκολάτας…

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η αγάπη μας ξεκίνησε πριν χρόνια ολόκληρα. Ακόμα και σήμερα παραμένει κραταιά και δυνατή, τίποτα δεν μπορεί να τη σβήσει. Ούτε τα κιλά, ούτε η ζυγαριά, ούτε οι διαιτολόγοι .

Μοναδική μου παρηγοριά αυτή η γλυκιά σου γεύση που με κάνει άξαφνα χαρούμενη και ευδιάθετη. Η μορφή σου τόσο λαχταριστή, ποιος θα μπορούσε άραγε να σου αντισταθεί; Είχες και έχεις τόσους εραστές που μαλώνουν για ένα σου κομμάτι, για το ποιος θα γευτεί περισσότερο τη σάρκα σου;

Σοκολάτα μου, πάντοτε εσύ με καταλαβαίνεις. Αδιαφορώ αν με παχαίνεις, μου κάνεις τόσο καλό που δεν μπορώ με τίποτα να σε διώξω μακριά μου. Αδιαφορώ για τα σχόλια των άλλων, για τις παραινέσεις του να μην παρασύρομαι από εσένα. Στον έρωτά σου αφήνομαι άνευ όρων, αβίαστα και ελεύθερα.

Τρέχω παντού για να σε βρω. Σε σούπερ-μάρκετ, σε μίνι μάρκετ, περίπτερα. Τέτοιο φλογερό δεν έχω νοιώσει ποτέ ξανά. Είναι η γεύση σου, η χάρη σου, το γεγονός πως όλα με κάνεις να τα ξεχνώ και φέρνεις το χαμόγελο ξανά στα χείλη μου.

Καλή μου σοκολάτα… πόσο σε αγαπώ, ποτέ δε θα το μάθεις!!!