Η 5η του Οκτώβρη έχει ορισθεί από το 1994 ως η Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών για να μας υπενθυμίζει το ότι οι δάσκαλοι αναλαμβάνουν έναν πολύ υπεύθυνο ρόλο και συντελούν στη διαμόρφωση των χαρακτήρων των παιδιών οποιασδήποτε ηλικιακής βαθμίδας και την απόκτηση γνώσης, εμπειριών και στάσεων ζωής.
Ο καλός δάσκαλος πρέπει να λειτουργεί πρώτα ο ίδιος ως σωστό πρότυπο ώστε τα παιδιά να εμπνέονται από τις ενέργειές του και τον χαρακτήρα του και να μεταλαμπαδεύει ηθικές αξίες πανανθρώπινες και αιώνιες καλλιεργώντας στο μυαλό των παιδιών τον πλούτο της ελληνικής παράδοσης και ιστορίας. Πρέπει να είναι ο καλύτερος φίλος τους, ψυχολόγος και σύμβουλός τους. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να εκφραστούν και γι' αυτό ο δάσκαλος θα πρέπει να είναι εκεί κοντά τους, να τα ακούσει, να γελάσει, να παίξει μαζί τους και να προτείνει λύσεις στα προβλήματά τους. Δεν είναι αυθεντία ή κάποιο πρόσωπο απρόσιτο που προκαλεί φόβο.
Το σχολείο σκοτώνει τη δημιουργικότητα των παιδιών καθώς αυτά μεγαλώνουν, διότι το εκπαιδευτικό σύστημα εστιάζει στη στείρα απομνημόνευση. Ο καλός εκπαιδευτικός θα προσπαθήσει να παρέχει τη γνώση, όχι διαβάζοντας άσκοπα κείμενα και να υποχρεώνει τα παιδιά να "παπαγαλίζουν", αλλά με το να φανερώνει τον τρόπο σκέψης για να ξεκλειδώσει τα μυαλά τους και να δημιουργεί συνθήκες και σκηνικά στην σχολική τάξη ή και στο προαύλιο υποβάλλοντας τα παιδιά να κινηθούν στο χώρο, να παρατηρήσουν, να προβληματιστούν, να θέσουν ερωτήματα, να δημιουργήσουν, να εκφράσουν την άποψή τους, να συνεργαστούν κι έπειτα να αναζητήσουν τις απαντήσεις με την υποστήριξη του δασκάλου. Η γνώση αποκτιέται όταν τη ζήσεις και όταν την μοιραστείς με τους άλλους. Άλλωστε σύμφωνα με τον B.F. Skinner, παιδεία είναι αυτό που επιβιώνει όταν όλα όσα έχουν μαθευτεί ξεχνιούνται.
Ο δάσκαλος είναι αυτός που δίνει ερεθίσματα, δίνει τροφή για σκέψη, επανατροφοδοτεί, παρακινεί, συντονίζει και υποστηρίζει. Δεν παραχωρεί έτοιμη την γνώση σαν να είναι μασημένη τροφή. Μια κινέζικη παροιμία λέει "Αν θες να χορτάσεις έναν άνθρωπο για μία μέρα δώσ' του ένα ψάρι, αλλά αν θες να τον χορτάσεις για μια ζωή μάθε του ψάρεμα"... Αυτό είναι το κλειδί της μάθησης.
Επίσης σημαντικό είναι ο δάσκαλος να επικοινωνεί με τα παιδιά, να συζητάει για τα ενδιαφέροντά τους και να τα παρακινεί να δοκιμάσουν νέες δραστηριότητες για να γνωρίσουν τα όρια των δυνατοτήτων τους αλλά και να αναδείξουν τις κλίσεις τους. Με την εξερεύνηση των κλίσεων και τη δομή του χαρακτήρα ενός παιδιού, μπορεί να το προσανατολίσεις σε επαγγέλματα που θα του ταίριαζαν μελλοντικά. Είναι βοηθητικό στο μάθημα του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού ο δάσκαλος να τους ενημερώσει για όλα τα επαγγέλματα που εξασκούνται ή που έχουν καλή επαγγελματική προοπτική. Με αυτόν τον τρόπο όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία να επιλέξει κάποια επαγγελματική κατεύθυνση, θα του είναι πολύ πιο εύκολη η διαδικασία, καθώς θα γνωρίζει καλά τον εαυτό του και τις δυνατότητές του και θα μπορέσει να επιλέξει κάποιο επάγγελμα το οποίο θα τον εμπνέει και θα τον χαροποιεί.
Καταλήγοντας, σύμφωνα με τον William Arthur Ward "Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει".
Υπογραφή κειμένου: Ανθή Ψωμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου