Σελίδες

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Κορωνοϊός: 10 λόγοι να μην φοβάσαι τόσο πολύ

Η επιστημονική κοινότητα συνιστά ψυχραιμία, και ο κορωνοϊός μάλλον δεν θα μας σκοτώσει. Αλλά να πλένετε τα χέρια σας.
Κορωνοϊός: 10 λόγοι να μην φοβάσαι τόσο πολύ
Πριν ξεκινήσεις να διαβάζεις αυτό το κείμενο, πήγαινε σε παρακαλούμε να πλύνεις τα χέρια σου. Για είκοσι δευτερόλεπτα. Αν δεν ξέρεις πόσα είναι είκοσι δευτερόλεπτα, τραγούδα δυο φορές από μέσα σου το ρεφραίν του Ξημερώματα-δίνεις-δικαιώματα.

Γύρισες; Ωραία. Τώρα μπορούμε να σου πούμε πως οι πιθανότητες να σκοτώσει αυτός ο ιός εσένα και ό,τι αγαπάς είναι λίγες. Κι αυτοί είναι δέκα πολύ καλοί λόγοι να μην φοβάσαι τόσο (όπως τους δημοσίευσε ο Guardian, αν δεν εμπιστεύεσαι εμάς). 

Ξέρουμε τι είναι. Όπως έγραψε ο Καθηγητής Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου της Ναβάρα Ignacio López-Goñi εδώ ο ιός που προκάλεσε τα κρούσματα πνευμονίας στη Γουχάν της Κίνας ταυτοποιήθηκε μέσα σε επτά ημέρες από την επίσημη ανακοίνωση στις 31 του περασμένου Δεκεμβρίου και τρεις μέρες αργότερα είχαμε διαθέσιμη την γενετική του ακολουθία. Για να έχεις ένα μέτρο σύγκρισης, ο HIV χρειάστηκε δύο χρόνια για να ταυτοποιηθεί από τη στιγμή που εμφανίστηκε, στα μέσα του 1981.

Σύμφωνα με τον ίδιο μικροβιολόγο, γνωρίζουμε επίσης πως ο ιός είναι φυσικός, πως σχετίζεται με έναν ιό των νυχτερίδων, και ότι μπορεί μεν να μεταλλαχθεί, δεν φαίνεται όμως να το κάνει πολύ συχνά.

Μπορούμε να εξεταστούμε. Στις 13 Ιανουαρίου, τρεις μέρες αφότου δόθηκε στη δημοσιότητα η γενετική ακολουθία του ιού, είχαμε διαθέσιμο ένα αξιόπιστο διαγνωστικό τεστ, το οποίο ανέπτυξαν επιστήμονες του τμήματος επιδημιολογίας του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Charité στο Βερολίνο, με τη συνεργασία ειδικών από το Ρότερνταμ, το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ.

Ξέρουμε ότι μπορεί να περιοριστεί –έστω, με αξιοσημείωτο κόστος. Τα δρακόντεια μέτρα καραντίνας που έλαβε η Κίνα είχαν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του ιού μέσα σε έξι εβδομάδες: Στις 5 Μαρτίου, ο αριθμός των νέων κρουσμάτων στη Γουχάν έπεσε στα 120, ο χαμηλότερος που είχε σημειωθεί από τη στιγμή που άρχισε ο ιός να μεταδίδεται, ενώ στην υπόλοιπη επαρχία Χουμπέι για πρώτη φορά μέσα σε εκείνον τον ενάμιση μήνα ο αριθμός νέων κρουσμάτων ήταν μηδενικός. Αρκετές ακόμα επαρχίες της Κίνας δεν είχαν απολύτως κανένα νέο κρούσμα επί δύο εβδομάδες, και πολλές προχώρησαν στην επαναλειτουργία των σχολείων. Σε πολλές χώρες, ο ιός εμφανίζει ακόμα μικρότερη διασπορά, πράγμα που κάνει ευκολότερο τον περιορισμό του.

Δεν είναι τόσο εύκολο να κολλήσεις –αν προσέχεις. Το συχνό και προσεκτικό πλύσιμο των χεριών είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να εμποδίσουμε τη μετάδοση του ιού, ενώ ένα διάλυμα οινοπνεύματος ή χλωρίνης καθαρίζει αποτελεσματικά τις επιφάνειες. Σοβαρές πιθανότητες να κολλήσεις τον κορωνοϊό έχεις αν ζεις στο ίδιο σπίτι, ή έχεις άμεση φυσική επαφή με φορέα του. Άμεση φυσική επαφή σημαίνει να φταρνιστεί ή να βήξει πάνω σου, να πιάσεις χαρτομάντηλο που έχει χρησιμοποιήσει, ή να βρίσκεστε πρόσωπο με πρόσωπο για περισσότερα από 15 λεπτά. Δεν μιλάμε για κάποιον που πέρασε από δίπλα σου στο δρόμο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα είναι ήπια και οι νέοι άνθρωποι διατρέχουν εξαιρετικά χαμηλό κίνδυνοΑυτή εδώ η έρευνα που έγινε σε 45.000 επιβεβαιωμένους ασθενείς του κορωνοϊού στην Κίναδιαπίστωσε ότι το 81% πέρασε μόνο ήπια ασθένεια, το 14% είχε συμπτώματα που περιγράφονταν ως βαριά και μόνο του 5% η κατάσταση θεωρήθηκε κρίσιμη, με το μισό περίπου αυτών των τελευταίων περιπτώσεων να καταλήγει σε θάνατο.

Από όλες αυτές τις περιπτώσεις, μόνο ένα 3% αφορά ανθρώπους κάτω των είκοσι ετών. Τα παιδιά φαίνονται πρακτικά ανεπηρέαστα από τον ιό, ενώ το ποσοστό θνησιμότητας σε ανθρώπους κάτω των 40 ετών είναι 0,2%. Στο 15% φτάνει η θνησιμότητα σε ανθρώπους άνω των 80 ετών, ιδιαίτερα όσους έχουν προϋπάρχουσες καρδιακές ή πνευμονικές παθήσεις. Αυτό το τελευταίο εξηγεί και τον μεγάλο αριθμό θανάτων στην Ιταλία, η οποία έχει περίπου το ¼ του πληθυσμού της υπέργηρο –το μεγαλύτερο ποσοστό γερασμένου πληθυσμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, και ένα από τα υψηλότερα του πλανήτη. 

Παρ’ όλο που δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί το ποσοστό θνησιμότητας κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας, κυρίως επειδή δεν ξέρουμε ακριβώς πόσες ήπιες ή ασυμπτωματικές περιπτώσεις έχουν διαγνωστεί, η καλύτερη εκτίμηση μέχρι στιγμής είναι γύρω στο 1,4%, δηλαδή κάπου ανάμεσα στην Ισπανική Γρίπη του 1918 και τη Γρίπη των Χοίρων του 2009. 

Η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών συνέρχεται. Σύμφωνα με την ημερήσια καταγραφή του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, χιλιάδες άνθρωποι ανά τον κόσμο επιβεβαιώνονται ως θεραπευμένοι από τον κορωνοϊό καθημερινά. Για την ακρίβεια, στις 11 Μαρτίου οι απόλυτοι αριθμοί είχαν ως εξής: 126.968 επιβεβαιωμένα κρούσματα, 4.647 θάνατοι, 67.014 ασθενείς που ανάρρωσαν.

Εκατοντάδες επιστημονικά άρθρα έχουν ήδη γραφτεί. Η Εθνική Ιατρική Βιβλιοθήκη των ΗΠΑ μετρά αυτή τη στιγμή, έξι εβδομάδες από την εμφάνιση του ιού, 785 επιστημονικές δημοσιεύσεις που αφορούν εμβόλια, θεραπείες, επιδημιολογία, διάγνωση και κλινικές πρακτικές ενάντια στον κορωνοϊό. Όπως σημειώνει ο μικροβιολόγος López-Goñi, αυτός είναι ένας ρυθμός ανταπόκρισης αξιοσημείωτα ταχύτερος από εκείνον της επιδημίας του Sars –και οι περισσότερες δημοσιεύσεις είναι ελεύθερα προσβάσιμες σε όλη την επιστημονική κοινότητα.

Έχουμε πρωτότυπα εμβολίων. Φαρμακευτικά και βιοτεχνολογικά εργαστήρια όπως τα Moderna, Inovio, Sanofi και Novavax, καθώς και ακαδημαϊκές ομάδες όπως αυτή του Πανεπιστημίου του Κουήνσλαντ στην Αυστραλία –πολλές από τις οποίες δούλευαν ήδη επάνω σε εμβόλια για παρεμφερείς ιούς σχετικούς με το Sars− έχουν προληπτικά πρωτότυπα εμβολίων σε στάδιο παρασκευής, κάποια εκ των οποίων θα είναι σύντομα διαθέσιμα για δοκιμές σε ανθρώπους (αν και φυσικά η αποτελεσματικότητα και η ασφάλειά τους θα χρειαστούν χρόνο για να διαπιστωθούν).

Δεκάδες θεραπείες δοκιμάζονται ήδη. Ήδη στα μέσα Φεβρουαρίου, όπως αναφέρει αυτή εδώ η δημοσίευση περισσότερες από 80 κλινικές δοκιμές είχαν ξεκινήσει για αντιϊκή θεραπεία, οι περισσότερες από τις οποίες είχαν ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία στην αντιμετώπιση άλλων ασθενειών. Φάρμακα όπως το remdesivir (για τον Ebola και το Sars), το chloroquine (για την ελονοσία), το lopinavir και το ritonavir (για τον HIV), και το baricitinib (για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα) δοκιμάζονται όλα σε ασθενείς με κορωνοϊό.

Κουράγιο, ψυχραιμία, και θα περάσει.

Αλλά να πλένετε τα χέρια σας.

Επιμέλεια: Ηρώ Κουνάδη

Μιλώντας στα παιδιά για τον Κορονοϊό: 7 πρακτικές συμβουλές. [Βίντεο]

Tα νέα του κοροναϊού COVID-19 είναι παντού, από την τηλεόραση και το διαδίκτυο μέχρι την παιδική χαρά και το σχολείο. Πολλοί γονείς αναρωτιούνται πώς θα μεταφέρουν τα νέα της επιδημίας με τρόπο που θα είναι καθησυχαστικός ώστε να μην ανησυχήσουν τα παιδιά. Aν ωστόσο έχετε μιλήσει ήδη για την κατάσταση στα παιδιά σας και τώρα οργανώνετε δραστηριότητες και παιχνίδια, ρίξτε μια ματιά εδώ, εδώ και εδώ. Παρακάτω ακολουθούν κάποιες συμβουλές από τους εμπειρογνώμονες του Ινστιτούτου Child Mind.


1.Μην φοβάστε να συζητήσετε για τον κοροναϊό.

Τα περισσότερα παιδιά έχουν ήδη ακούσει για τον ιό ή έχουν δει άτομα που φορούν μάσκες προσώπου, οπότε οι γονείς δεν πρέπει να αποφεύγουν να μιλάνε γι 'αυτό. Δεν μιλάμε όμως για κάτι που μπορεί πραγματικά να κάνει τα παιδιά να ανησυχήσουν περισσότερο. Δείτε την συζήτηση ως μια ευκαιρία για να μεταφέρετε τα γεγονότα και να ρυθμίσετε το συναισθηματικό φορτίο. "Εσείς βλέπετε τα νέα και είστε ο άνθρωπος που φιλτράρει τα νέα στο παιδί σας", εξηγεί η Janine Domingues, PhD, παιδοψυχολόγος στο Child Mind Institute. Ο στόχος σας είναι να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αισθάνονται ενημερωμένα και να λαμβάνουν πληροφορίες βάσει γεγονότων που είναι πιθανώς πιο καθησυχαστικά από ό, τι ακούνε από τους φίλους τους ή από τις ειδήσεις.


2.Οι πληροφορίες που δίνονται στα παιδιά να ανταποκρίνονται στο αναπτυξιακό τους στάδιο.

Μην προσφέρετε εθελοντικά πάρα πολλές πληροφορίες, καθώς αυτό μπορεί να επιφορτίσει την κατάσταση των παιδιών. Αντ 'αυτού, προσπαθήστε να απαντήσετε στις ερωτήσεις του παιδιού σας. Κάνετε ό,τι μπορείτε για να απαντήσετε ειλικρινά και καθαρά. Είναι εντάξει αν δεν μπορείτε να απαντήσετε σε όλα. Είναι σημαντικό να είστε εκεί για το παιδί σας.


3.Μάθετε τι απασχολεί και τι ξέρει το παιδί σας σχετικά με την κατάσταση.

Ζητήστε από το παιδί σας να πει οτιδήποτε μπορεί να έχει ακούσει για τον κοροναϊό και πώς αισθάνεται. Δώστε του την ευκαιρία να θέσει ερωτήσεις. Πρέπει να είστε έτοιμοι να απαντήσετε (αλλά όχι να καθοδηγήσετε) ερωτήσεις. Ο στόχος σας είναι να αποφύγετε τον τρόμο που μπορεί να σχηματιστεί ακούγοντας κάτι καταστροφικό.

4.Αντιμετωπίστε το δικό σας άγχος.
"Όταν αισθάνεστε πιο ανήσυχοι ή πανικοβλημένοι, δεν είναι καιρός να μιλήσετε στα παιδιά σας για το τι συμβαίνει με τον κοροναϊό", προειδοποιεί ο Dr. Domingues. Εάν παρατηρήσετε ότι αισθάνεστε άγχος, αφιερώστε λίγο χρόνο για να ηρεμήσετε πριν προσπαθήσετε να συζητήσετε ή να απαντήσετε στις ερωτήσεις του παιδιού σας.

5.Εστιάστε στους κανόνες ασφαλείας
Ένας σημαντικός τρόπος για να καθησυχάσετε τα παιδιά είναι να τονίσετε τους κανόνες υγιεινής. Ο Jamie Howard, PhD, παιδοψυχολόγος στο Ινστιτούτο Child Mind, σημειώνει: "Τα παιδιά αισθάνονται σίγουρα όταν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να κρατηθούν ασφαλή". Γνωρίζουμε ότι ο κορωναϊός μεταδίδεται κυρίως με τον βήχα και με την επαφή μας με επιφάνειες. Το CDC συνιστά να πλένετε καλά τα χέρια σας ως το κύριο μέσο για να παραμείνετε υγιείς. Υπενθυμίζουμε λοιπόν στα παιδιά να φροντίζουν τους εαυτούς τους πλένοντας τα χέρια τους με σαπούνι και νερό για 20 δευτερόλεπτα (ή τραγουδώντας δύο φορές το "Happy Birthday"), όταν έρχονται από εξωτερικούς χώρους, προτού φάνε και αφού φυσήξουν τη μύτη τους, βήξουν, φτερνιστούν ή χρησιμοποιήσουν το μπάνιο. Εάν τα παιδιά ρωτούν για μάσκες προσώπου, εξηγήστε ότι οι ειδικοί λένε πως δεν είναι απαραίτητες για τους περισσότερους ανθρώπους. Εάν τα παιδιά βλέπουν άτομα που φορούν μάσκες προσώπου, εξηγήστε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.

6.Συνεχίσετε να μιλάτε.
Πείτε στα παιδιά ότι θα συνεχίσετε να τα ενημερώνετε καθώς μαθαίνετε περισσότερα. Ο Dr. Domingues συμβουλεύει τους γονείς, "Μπορείτε να πείτε," Αν και δεν έχουμε τις απαντήσεις σε όλα τώρα, ξέρετε πως μόλις μάθουμε περισσότερα, η μαμά ή ο μπαμπάς θα σας ενημερώσουν ".

7.Δημιουργήστε ρουτίνες.
"Δεν μας αρέσει η αβεβαιότητα, γι' αυτό το να παραμείνουμε πιστοί στις ρουτίνες και την προβλεψιμότητα θα είναι χρήσιμες αυτή τη στιγμή", συμβουλεύει ο Δρ Domingues. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό τώρα που το σχολείο και οι υπόλοιποι χώροι είναι κλειστοί. Βεβαιωθείτε ότι έχετε θεσπίσει βασικές ρουτίνες όπως θα κάνατε κατά τη διάρκεια των διακοπών ή των καλοκαιρινών διακοπών. Οι δομημένες μέρες με τα κανονικά γεύματα και τις ώρες ύπνου είναι ένα ουσιαστικό μέρος της διατήρησης της ευτυχίας και της ψυχικής υγείας των παιδιών.

Παρακολουθήστε στα αγγλικά το βίντεο με τις οδηγίες:

Κορωνοϊός: Χρήσιμες οδηγίες από το νοσοκομείο - Πως μεταδίδεται και πώς μπορεί να εξουδετερωθεί

Κορωνοϊός: Χρήσιμες οδηγίες από το νοσοκομείο - Πως μεταδίδεται και πώς μπορεί να εξουδετερωθεί

Η μόλυνση από τον ιό δεν προκαλεί ένα κρυολόγημα με ρινική καταρροή ή με παραγωγικό βήχα, αλλά προκαλεί ένα ξηρό βήχα αρχικά.
Ο ιός δεν αντέχει στη θερμότητα και πεθαίνει αν εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες : 26-27 βαθμους. Ζεστά ροφήματα όπως τσάι, τσάι από βότανα ή σούπα θα πρέπει να καταναλώνονται συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας ή απλά ζεστό νερό: τα ζεστά υγρά εξουδετερώνουν τον ιό, οπότε αποφύγετε να πιείτε παγωμένο νερό.

Και για όσους μπορούν να το κάνουν, εκτεθείυε στον ήλιο!

  • 1. Το μέγεθος του ιού είναι αρκετά μεγάλο (διάμετρος περίπου 400-500 νανόμετρα), οπότε κάθε τύπος μάσκας μπορεί να το σταματήσει: στην καθημερινη ζωή, δεν χρειάζονται ειδικές μάσκες, αρκούν οι απλές μάσκες .
  • Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση είναι διαφορετική για τους γιατρούς και τους επαγγελματίες υγείας που εκτίθενται σε υψηλά ιικά φορτία και πρέπει να χρησιμοποιούν ειδικό εξοπλισμό.
  • 2. Όταν ο ιός βρίσκεται σε μεταλλικές επιφάνειες, επιβιώνει για περίπου 12 ώρες. Έτσι, όταν αγγίζετε μεταλλικές επιφάνειες, όπως ντουλάπια, οικιακές συσκευές, μπάρες λεωφορείων κ.λπ., πλένετε τα χέρια σας καλά και τα απολυμαίνετε προσεκτικά.
  • 3. Ο ιός μπορεί να επιβιωσει στα ρούχα και υφάσματα για περίπου 6/12 ώρες: τα κανονικά απορρυπαντικά μπορούν να τα σκοτώσουν. Για τα ρούχα που δεν μπορούν να πλυθούν καθημερινά, μπορείτε να τα αφήσετε στον ήλιο για μεγάλο χρονικό διάστημα, το Covid 19 δεν θα αντισταθεί.

Πώς εκδηλώνεται το Covid 19:

  • 1. Ο ιός μενει πρώτα στον λαιμό, προκαλώντας φλεγμονή και αίσθημα ξηρού λαιμού: αυτό το σύμπτωμα μπορεί να διαρκέσει 3/4 ημέρες.
  • 2. Ο ιός μετα ταξιδεύει μέσω της υγρασίας που υπάρχει στην αναπνευστική οδό, κατεβαίνει στην τραχεία και στη συνέχεια εγκαθίσταται στους πνεύμονες προκαλώντας πνευμονία. Αυτό το στάδιο διαρκεί περίπου 5/6 ημέρες.
  • 3. Η πνευμονία εμφανίζεται με υψηλό πυρετό και δυσκολία στην αναπνοή, αλλά δεν συνοδεύεται από συμβατικό ρίγος. Εάν αισθάνεστε σαν να πνιγείτε, επικοινωνήστε αμέσως με το γιατρό σας.
  • Πώς μπορείτε να το αποφύγετε;
  • 1. Ο ιός μεταδίδεται κυρίως με άμεση επαφή, αγγίζοντας τα υφάσματα ή τα υλικά στα οποία υπάρχει ο ιός: είναι σημαντικό να πλένετε συχνά τα χέρια σας.
  • Ο ιός επιβιώνει μόνο στα χέρια σας για δέκα λεπτά, αλλά σε δέκα λεπτά, μπορεί να συμβούν πολλά: να τρίψτε τα μάτια σας ή γρατσουνίστε τη μύτη σας για παράδειγμα και αφήστε τον ιό να εισέλθει στον λαιμό σας ...

Έτσι, για το δικό σας καλό και των άλλων, πλύνετε τα χέρια σας πολύ συχνά και τα απολυμαίνετε!

Μπορείτε να κανετε γαργαρισμους με μια απολυμαντικο στοματικο διαλυμα που εξαλείφει ή ελαχιστοποιεί την ποσότητα του ιού που μπορεί να εισέλθει στον λαιμό σας, έτσι ώστε να την εξουδετερώσετε προτού να πέσει κάτω στην τραχεια και στη συνέχεια στους πνεύμονες.
Απολυμάνετε το πληκτρολόγιο των υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων.
Επιπλέον, το Covid19 μπορεί να μην εμφανίζει σημάδια μόλυνσης για πολλές ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν είναι γνωστό αν ένα άτομο είναι μολυσμένο ή όχι.
Αλλά όταν έχετε πυρετό ή / και βήχα, οι πνεύμονές σας είναι συνήθως ήδη κατα 50% επιμολυσμενοι.

Οι ειδικοί προτείνουν λοιπόν να κάνετε έναν απλό έλεγχο κάθε πρωί:

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και κρατήστε την αναπνοή σας για περισσότερο από 10 δευτερόλεπτα. Εάν το κάνετε αυτό χωρίς να βήξετε, να εχετε αισθημα πιεσης στο θωρακα, κλπ., Δείχνει ότι δεν υπάρχει ίνωση στους πνεύμονες. Το τεστ αυτο υποδεικνύει την απουσία μόλυνσης.

Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές, ελέγξτε αυτό κάθε πρωί σε περιβάλλον καθαρού αέρα.

Αυτές είναι απλές πληροφορίες και συμβουλές από γιατρούς που χειρίζονται περιπτώσεις COVID-19.
Μια άλλη απλή συμβουλή, πρέπει να φροντίσουμε να κρατήσουμε το λαιμό υγρό, τουλάχιστον όσο το δυνατόν πιο στεγνό. Πιείτε λίγες γουλιές νερό τουλάχιστον κάθε 15 με 20 λεπτά
ΓΙΑΤΙ; Ακόμα κι αν ο ιός εισέλθει στο στόμα σας ... νερό ή άλλα υγρά θα το μεταφέρουν μέσω του οισοφάγου στο στομάχι.
Μόλις μπει στο στομάχι, τα οξεα του στομαχου θα σκοτώσουν τον ιό. Εάν δεν πίνετε αρκετό νερό τακτικά, ο ιός θα μπορεί να μπει πιο εύκολα στους πνεύμονές σας.
Μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες με την οικογένειά σας, τους φίλους και τους γνωστούς σας, την αλληλεγγύη και τον πολίτη.
Από αύριο Δευτέρα επίσης, θα δούμε αλλαγές σε όλα τα super market της Ελλάδας, σύμφωνα με τον υφυπουργό Ανάπτυξης Νίκο Παπαθανάση, μετά τα φαινόμενα συνωστισμού παρά τα μέτρα για να αντιμετωπιστεί ο κορωνοϊός.

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2020

Κορονοϊός - Λέκτορας Imperial College: «Γιατί τους επόμενους 2 μήνες θα τους θυμόμαστε για πάντα»


Ο Χριστόφορος Αναγνωστόπουλος είναι Επίτιμος Λέκτορας στο Imperial College London. Είναι στατιστικός με ειδίκευση σε crisis simulation and modelling.
Μια ανάρτηση του στο facebook για τον κορνοϊό, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Διαβάστε τι έγραψε:

Οι επόμενοι δύο μήνες είναι κρίσιμοι. Τόσο κρίσιμοι, που θα τους θυμόμαστε για πάντα. Πρέπει να είμαστε βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξοι, αλλά μακροπρόθεσμα αισιόδοξοι. Εξηγώ, εν συντομία, με όλο το βάρος της επιστημονικής μου ιδιότητας (στατιστικός με ειδίκευση σε crisis simulation and modelling) και των λίγων δεδομένων που έχουμε ακόμη για τοv νέο αυτόν ιό.
Η θνησιμότητα (Case Fatality Ratio) του ιού τοποθετείται μεταξύ 0.5% και 2%, με πιθανό το 1% (πηγές στα σχόλια). Το νούμερο αυτό διαφέρει από το λεγόμενο "snapshot CFR" που προκύπτει από απλή διαίρεση θανάτων με επιβεβαιωμένα κρούσματα (κι η οποία συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 3 και 5% ανά περιοχή).
Διαφέρει για καλούς λόγους - δείτε στο πρώτο σχόλιο. Ας δεχτούμε το 1%. Αυτό είναι τουλάχιστον 20 φορές χειρότερο από την εποχική γρίπη. Η δήλωση "η γρίπη σκοτώνει περισσότερους" θα διαψευστεί σύντομα. Η δήλωση "το έχουμε ίσως ήδη περάσει πολλοί και δεν το καταλάβαμε" επίσης δεν ισχύει: ο ιός είναι συνήθως δύσκολος ακόμη και στις ήπιες περιπτώσεις, και για κάθε 95 περιστατικά που ίσως περάσανε απαρατήρητα, τουλάχιστον 5 θα ήταν αρκετά σοβαρά ώστε να χρειαστούν νοσηλεία, κι άρα θα μας είχαν γίνει γνωστά. Παρότι υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για τον ακριβή αριθμό των ήπιων περιπτώσεων, φαίνεται πως μονάχα μία μικρή μειοψηφία είναι εντελώς ασυμπτωματική.
Συμπεραίνουμε λοιπόν τα εξής: ο COVID-19 είναι πολύ σοβαρότερος της γρίπης, αρκετά κολλητικότερος της γρίπης, και κυκλοφορεί ευρέως αλλά ακόμη η πλειοψηφία του πληθυσμού δεν έχει νοσήσει, άρα η κατάσταση πρόκειται με απόλυτη βεβαιότητα να χειροτερέψει ραγδαία. Το μόνο ζήτημα είναι πόσο ραγδαία. Γι'αυτό, ξαναλέω, οι επόμενες εβδομάδες είναι κρίσιμες.

Tο παράθυρο ευκαιρίας...

Είμαστε (στην Ελλάδα) ακόμα στο παράθυρο ευκαιρίας να επιβραδύνουμε την εξάπλωση του ιού. Δυστυχώς, δεν θα καταφέρουμε να την ανακόψουμε πλήρως. Αλλά μπορούμε να την επιβραδύνουμε πολύ. Εντυπωσιακά πολύ. Αυτό ονομάζεται "flattening of the epidemic curve" - η προσπάθεια να αναβάλουμε όσο περισσότερο γίνεται το peak της επιδημίας: δηλαδή τον μέγιστο αριθμό νέων κρουσμάτων σε μία ημέρα που αναμένουμε να προκύψει στη χώρα. Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί - "αξίζει τον κόπο, τον πανικό, και το οικονομικό κόστος; Αφού σχεδόν όλοι θα το κολλήσουμε κάποια στιγμή - ό,τι είναι να γίνει ας γίνει." Είναι συχνή αντίδραση αυτή. Θεωρείται μάλιστα πολλές φορές και θαρραλέα: "εγώ δεν θα αλλάξω την συμπεριφορά μου, δεν θα αλλάξουμε κι όλη τη ζωή μας για έναν ιό". Η αντίδραση αυτή είναι λανθασμένη και θα εξηγήσω γιατί αμέσως.
Το ζήτημα δεν είναι ο απόλυτος αριθμός που θα κολλήσουν μέσα στα επόμενα χρόνια. Αυτό το παιχνίδι χάθηκε. Το ζήτημα είναι η ταχύτητα με την οποία θα κολλήσουν - η οποία καθορίζει τον βαθμό στον οποίο το δημόσιο σύστημα υγείας μπορεί να αντεπεξέλθει. Δείτε λίγο μαζί μου τα νούμερα. Αν νοσήσει το 10% του πληθυσμού (συντηρητικό - η εποχική γρίπη φτάνει το 20% και ο covid-19 φαίνεται να είναι δύο φορές κολλητικότερος), και το 5% αυτών χρειαστούν ΜΕΘ με μέση διάρκεια 4 εβδομάδων, το 0.5% του ελληνικού πληθυσμού θα χρειαστεί να είναι σε ΜΕΘ για 4 εβδομάδες. Τα τελευταία νούμερα που γνωρίζω μιλούν για 6 κλίνες εντατικής θεραπείας ανά 100 χιλιάδες πληθυσμού, δηλαδή 0.006%. Ογδόντα φορές μικρότερο. Επαναλαμβάνω. Ογδόντα φορές. Αν γεμίσουν οι ΜΕΘ, η θνησιμότητα θα εκτιναχθεί από το 1% στο 5%, γιατί αν χρειάζεται κάποιος ΜΕΘ αλλά δεν υπάρχει διαθεσιμότητα, υποκύπτει. Ένα αντίστοιχο επιχείρημα ισχύει και για τις απλές κλίνες νοσοκομείου.

Oικονομικό κόστος και πανικός

Φτάνουμε λοιπόν στο οικονομικό κόστος και τον πανικό. Ακούστε λίγο προσεκτικά. Η δημοκρατία αντέχει καταστάσεις έκτακτης ανάγκης βασιζόμενη στη συνείδηση του δημοκρατικού πολίτη να ακολουθεί οδηγίες χωρίς την απειλή των όπλων. Η οδηγία είναι σαφής: μείνετε σπίτι, όσο μπορείτε. Ο οικονομικός αντίκτυπος είναι αναπόφευκτος. Αν μπορείτε να εργαστείτε απ'το σπίτι, κάντε το. Μη βλέπετε όλη μέρα τηλεόραση και μην κάνετε refresh το Facebook καθε πέντε λεπτά, εργαστείτε αν μπορείτε, ώστε να κινείται η οικονομία. Κινείστε την οικονομία όσο περισσότερο μπορείτε demand-side και supply-side, χωρίς να εκτίθεστε με φυσική παρουσία. Αν είστε εργοδότης εξαρτημένης εργασίας δώστε διεξόδους στους υπαλλήλους σας, προστατεύστε τους. Υπάρχει μια παρανόηση στην Ελλάδα πως "ηγεσία" είναι μόνο η πολιτική ηγεσία. Δεν είναι έτσι. Ηγεσία υπάρχει παντού: κάθε εργοδότης, κάθε γονέας, κάθε δάσκαλος, κάθε άνθρωπος που εν μέρει λαμβάνει αποφάσεις για λογαριασμό άλλων είναι ηγέτης. Και σε αυτήν την κατάσταση, όλοι λαμβάνουμε αποφάσεις για λογαριασμό άλλων. Κάθε χειραψία είναι μία απόφαση. Δείξτε το παράδειγμα με τη συμπεριφορά σας, και προστατεύστε τις ευπαθείς ομάδες. Η θαρραλέα και υπεύθυνη κίνηση αυτήν τη στιγμή δεν είναι να δείξετε πως δεν φοβάστε τον ιό. Είναι να μειώσετε άμεσα τις κοινωνικές σας επαφές με ψυχραιμία.
Η ψυχραιμία είναι κρίσιμη. Δεν υπάρχει λόγος για πανικό. Μην αδειάσετε τα σουπερμάρκετ. Δεν πρόκειται να έχουμε ελλείψεις στα πάντα, και φροντίστε να μην το προκαλέσετε με τη συμπεριφορά σας. Η οδηγία του CDC στην Αμερική είναι απλή και νομίζω φρόνιμη: φροντίστε να έχετε τρόφιμα αν χρειαστεί να μπείτε οικειοθελώς σε καραντίνα για δύο εβδομάδες. Κάντε το σταδιακά: μην αδειάζετε τα ράφια. Απλώς ψωνίστε διπλά, σε κάθε επίσκεψη. Σε μία εβδομάδα θα είστε έτοιμοι. Προμηθευτείτε τυχόν φάρμακα που χρησιμοποιείτε τακτικά (φάρμακα πίεσης, καρδιάς κτλ) για 2 μήνες, ώστε να αποφεύγετε τις συχνές επισκέψεις σε φαρμακεία. Δεν υπάρχει λόγος ακόμη να υποθέσουμε πως θα καταρρεύσει μόνιμα το supply chain, και ο λόγος είναι ότι σε αντίθεση με τη γρίπη του 1918, ο ιός είναι θανάσιμος κυρίως (αλλά όχι μόνο) στους ηλικιωμένους και στους ανθρώπους με βεβαρυμένο ιστορικό. Ως εκ τούτου, η μεγάλη πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού σε logistics, στο αστυνομικό σώμα, στον στρατό, στο σύστημα υγείας, θα επιβιώσουν επιδημία οποιουδήποτε μεγέθους. Αν αυτός ο υπολογισμός σας φαίνεται κυνικός, είναι, αλλά υποδεικνύει την κρισιμότητα της κατάστασης.

Περιοριστείτε. Μείνετε σπίτι...

Περιοριστείτε. Μείνετε σπίτι, εκτός αν είναι απαραίτητο να βγείτε. Συναντηθείτε όσο μπορείτε σε ανοικτούς χώρους, σε μικρές ομάδες. Να πλένετε τα χέρια σας συνεχώς - μία καλή συμβουλή είναι "σαν να καθαρίσατε μόλις τσίλι και να πρόκειται να βγάλετε τους φακούς επαφής σας". Αντιμετωπίστε κάθε λεία επιφάνεια ως μολυσμένη. Αποφύγετε τις συναθροίσεις. Αν μπορείτε να κάνετε μια συνάντηση μέσω τηλεδιάσκεψης, μην την κάνετε από κοντά. Περάστε λίγο χρόνο με τα παιδιά σας στο σπίτι. Σκεφτείτε τον αντίκτυπο στις πιο ευαίσθητες ομάδες. Αναλογιστείτε αν χρειάζεται να ψωνίσετε για τον ηλικιωμένο σας γείτονα.
Άρα, βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξοι. Αλλά μακροπρόθεσμα αδίστακτα αισιόδοξοι. Εμβόλιο εντός του έτους φαίνεται πρακτικά αδύνατον να έχουμε, αλλά σε βάθος 18-24 μηνών είναι σχεδόν βέβαιο. Αντι-ιικά φάρμακα (φανταστείτε ανάλογο του tamiflu για τη γρίπη, το οποίο δυστυχώς δεν επιδρά στους coronaviruses) είναι πιθανόν να έχουμε αρκετά συντομότερα, και έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως θα μειώσουν εντυπωσιακά τη θνησιμότητα όταν έρθουν. Πιθανόν μέσα στο 2020 αν υπάρξουμε τυχεροί. Υπάρχει επίσης ακόμη η ελπίδα, και κάποιες μικρές ενδείξεις, ότι ο ιός μπορεί να είναι σε κάποιο βαθμό εποχικός, όπως η γρίπη. Αν αυτό συμβεί, το καλοκαίρι θα μας δώσει μια ανάσα και θα επιτρέψει στους επιστήμονες να ετοιμαστούν για τον ερχόμενο χειμώνα. Σε κάθε περίπτωση, η επιστημονική κοινότητα παλεύει σύσσωμη και με αυτοθυσία να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί, και θα δαμάσει και αυτόν τον ιό, όπως τόσους άλλους. Δώστε τους χρόνο.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2020

Ιδού το κείμενο του γιατρού Ντανιέλε Ματσίνι


Ιδού το κείμενο του γιατρού Ντανιέλε Ματσίνι:
«Ύστερα από πολλή σκέψη για το αν πρέπει και τι πρέπει να γράψω σχετικά με το τι συμβαίνει σε εμάς εδώ, αισθάνθηκα ότι η σιωπή δεν συνιστά υπεύθυνη στάση.
Έτσι, θα προσπαθήσω να μεταφέρω στον κόσμο που ζει μακριά από τη δική μας πραγματικότητα όσα ζούμε στο Μπέργκαμο αυτές της μέρες της πανδημίας του Covid-19. Καταλαβαίνω την ανάγκη να μη δημιουργηθεί πανικός, αλλά όταν το μήνυμα της επικινδυνότητας αυτού που συμβαίνει δεν αρκεί, κάτι πρέπει να κάνει κανείς.
Ομολογώ ότι και εγώ ο ίδιος παρακολούθησα με κάποια έκπληξη την πλήρη αναδιάρθρωση ολόκληρου του νοσοκομείου την περασμένη εβδομάδα, όταν ο νέος εχθρός μας ήταν ακόμα κρυμμένος στη σκιά: οι θάλαμοι σιγά-σιγά άδειαζαν, προαιρετικές δραστηριότητες διακόπτονταν, και οι ΜΕΘ ελευθερώνονταν για να διατεθεί ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός κλινών.
Αυτός ο ταχύς μετασχηματισμός δημιούργησε μια ατμόσφαιρα σιωπής και εξωπραγματικού κενού στους διαδρόμους του νοσοκομείου, πράγματα που δεν ήμασταν σε θέση να τα καταλάβουμε σε όλη τους την έκταση εκείνη τη στιγμή. Σαν να περιμέναμε έναν πόλεμο που επρόκειτο να κηρυχτεί όπου να ’ναι, μα που πολλοί (κι εγώ ανάμεσά τους) δεν πιστεύαμε στ’ αλήθεια ότι θα ξεσπούσε με τέτοια αγριότητα. […]
Λοιπόν, η κατάσταση πλέον είναι —το λιγότερο που μπορεί κανείς να πει— δραματική. Ο πόλεμος έχει κυριολεκτικά ξεσπάσει και οι μάχες είναι αδιάκοπες ολημερίς και ολονυχτίς. Αλλά τώρα η ανάγκη κλινών έχει φτάσει σε δραματική κορύφωση. Το ένα μετά το άλλο, τα τμήματα που είχαν αδειάσει γεμίζουν πια με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Οι πινακίδες με τα ονόματα των ασθενών, διαφορετικού χρώματος ανάλογα με τη μονάδα, είναι πια όλες κόκκινες και αντί για προγραμματισμό χειρουργείων βλέπεις παντού τη διάγνωση, που είναι παντού και πάντα η ίδια: αμφίπλευρη διάμεση πνευμονία. […]
Κι ενώ υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που καυχώνται ότι δεν φοβούνται να παρακούσουν τις οδηγίες, διαμαρτυρόμενοι ότι η «κανονικότητά τους» έχει οδηγηθεί σε κρίση, η επιδημιολογική συμφορά εξελίσσεται ραγδαία. Και πια δεν υπάρχουν χειρουργοί, δεν υπάρχουν ουρολόγοι ή ορθοπεδικοί, δεν υπάρχει τίποτε: είμαστε όλοι γιατροί που ξαφνικά γίναμε μέλη της ίδιας ομάδας για να αντιμετωπίσουμε αυτό το τσουνάμι που μας έχει εξουθενώσει.
Τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται, έχουμε φτάσει πια τον ρυθμό των 15-20 εισαγωγών τη μέρα, όλων από την ίδια αιτία. Τα αποτελέσματα των δειγματοληψιών είναι, το ένα μετά το άλλο: θετικός, θετικός, θετικός.
Ξαφνικά, τα Επείγοντα καταρρέουν. Όλοι προσέρχονται για τους ίδιους λόγους: πυρετός και βήχας, αναπνευστικά προβλήματα. Και όλοι ανεξαιρέτως χρειάζονται νοσοκομειακή περίθαλψη. Κάποιος πρέπει να διασωληνωθεί αμέσως και να μπει σε ΜΕΘ. Για κάποιους άλλους, πάλι, είναι ήδη αργά…
Κάθε αναπνευστήρας γίνεται ανάρπαστος: αυτοί που χρησιμοποιούνταν στα χειρουργεία —που τώρα έχουν αναστείλει τα μη επείγοντα περιστατικά τους— γίνονται χώροι εντατικής θεραπείας. Το προσωπικό είναι εξουθενωμένο. Είδα την κούραση σε πρόσωπα που μέχρι τότε δεν καταλάβαιναν ποτέ τι θα πει πολλή δουλειά, παρά το ήδη εξοντωτικό εργασιακό τους φορτίο. Είδα την αλληλεγγύη όλων μας, που δεν σταματούσαμε να απευθυνόμαστε στους παθολόγους συναδέλφους μας ρωτώντας, «Τι να κάνω, πού μπορώ να βοηθήσω τώρα;» Είδα γιατρούς να τσουλάνε κλίνες και να μεταφέρουν ασθενείς, γιατρούς να κάνουν νοσηλεία στη θέση των νοσοκόμων. Είδα νοσοκόμες με δάκρυα στα μάτια επειδή δεν μπορέσαμε να σώσουμε κάποιον ασθενή, γιατί ήταν ανθρωπίνως αδύνατον να σωθεί.
Δεν υπάρχουν βάρδιες πια, δεν υπάρχουν ωράρια. Η κοινωνική μας ζωή έχει ανασταλεί. Δεν βλέπουμε πια τις οικογένειές μας, από φόβο μην τους μολύνουμε. Μερικοί από εμάς έχουμε ήδη μολυνθεί παρά την τήρηση των πρωτοκόλλων. Κάποιοι από τους συναδέλφους μας που κόλλησαν τον ιό έχουν, με τη σειρά τους, μολύνει συγγενείς τους, και κάποιοι από αυτούς τους συγγενείς παλεύουν ήδη, κι αυτοί, μεταξύ ζωής και θανάτου.
Γι’ αυτό, σας παρακαλώ: κάντε υπομονή, να χαρείτε, που δεν μπορείτε να πάτε στο θέατρο, στα μουσεία και στο γυμναστήριο. Δείξτε μια στάλα έλεος στους χιλιάδες ηλικιωμένους που ίσως πεθάνουν ακριβώς εξαιτίας σας. Όλοι εμείς προσπαθούμε να είμαστε χρήσιμοι. Αλλά κάντε κι εσείς το ίδιο. Εμείς επηρεάζουμε τη ζωή και τον θάνατο μερικών δεκάδων ανθρώπων. Εσείς, με το περιβάλλον σας, πολύ περισσότερων.
Σας παρακαλώ, κοινοποιήστε αυτό το μήνυμα. Πρέπει να καταλάβουν όλοι την απόλυτη ανάγκη να μη διαδοθεί αυτό που συμβαίνει εδώ σ’ εμάς και στην υπόλοιπη Ιταλία».