Διαβάστε τι δήλωσε η κα Καππάτου 
Κινητές ωρολογιακές βόμβες τα προσφυγόπουλα–Τι συμβαίνει στις ψυχές τους
Το 40% των παιδιών αυτών έχει πέσει θύμα βιαιοπραγιών-Αυτά που βιώνουν συγκρίνονται με τα συναισθήματα των στρατιωτών στον πόλεμο!
Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα και μας κοιτούν με μάτια σαν κι αυτά…
Αυτά τα κάρβουνα μέσα στα μάτια των προσφυγόπουλων, μια μέρα θα γίνουν ΦΩΤΙΑ λένε οι ειδικοί. Σύμφωνα με το Γερμανικό Επιμελητήριο Ψυχοθεραπευτών το 40% περίπου των παιδιών των προσφύγων έχει πέσει θύμα βιαιοπραγιών. Μελέτη του αραβικού επιστημονικού περιοδικού Journal of Psychiatry, αναφέρει ότι τα ασυνόδευτα παιδιά είναι άμεσα ευπρόσβλητα από διαταραχή μετά-τραυματικού στρες. Η κατάθλιψη σε αυτά τα παιδιά είναι συχνή πολύ πριν την εφηβεία και συγκρίνεται με το μετά-τραυματικό στρες των στρατιωτών στον πόλεμο.
Τα προσφυγόπουλα έχασαν για πάντα την ανεμελιά και την παιδικότητα της ηλικίας τους
Όπως εξηγεί στο star.gr η Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος, Αλεξάνδρα Καππάτου «κάθε παιδί προσφύγων έχει τη δική του ιστορία και έχει τα δικά του βιώματα. Είναι παιδιά που μέχρι χθες ζούσαν σε ένα περιβάλλον ήρεμο και γαλήνιο, στο οποίο είχαν όλες τις ανέσεις και ξαφνικά ο πόλεμος άλλαξε τη ζωή τους άρδην. Πολλά από αυτά ξεκινώντας το ταξίδι του ξεριζωμού με αγωνία και ανασφάλεια αντιμετώπισαν στον δρόμο τους και την ορφάνια. Έχασαν τους γονείς τους ή κάποιο από τα αδέλφια τους. Μέσα σε αυτόν τον αγώνα τα παιδιά αυτά έχουν χάσει την ανεμελιά τους και την παιδικότητα της ηλικίας τους. Ο κυκεώνας αυτός έχει στερήσει από τα παιδιά την προοπτική για το μέλλον.
Αν οι γονείς, παρά τις δοκιμασίες, έχουν θετικό πρόσημο και αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αισιοδοξία, τότε τα πράγματα είναι καλύτερα και για τα παιδιά. Αν όμως οι γονείς είναι απελπισμένοι και απογοητευμένοι , αυτό αποτελεί αρνητικό οιωνό για τα παιδιά καθώς τα περισσότερα έχουν ζήσει πολύ αρνητικά γεγονότα. Έχουν ακούσει βόμβες να εκρήγνυνται στη χώρα που ζούσαν.
Το άγχος και οι εφιάλτες σημαδεύουν τις παιδικές ψυχές
Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά έχουν βιώσει μεγάλες δυσκολίες. Καταρχάς τα περισσότερα κοιμούνται στον δρόμο, πολλά από αυτά έχουν περιπλανηθεί ασυνόδευτα. Άρα το άγχος είναι ο νούμερο ένα εχθρός που επηρεάζει τα παιδιά αυτά. Το άγχος, η ανησυχία, η αγωνία για το αύριο στιγματίζουν τις παιδικές ψυχές.
Πολλές φορές τα παιδιά αυτά βγάζουν διαταραχές στον ύπνο τους, όπως αϋπνίες ενώ συχνά βλέπουν αγχώδη όνειρα ή και εφιάλτες. Αναπτύσσουν πολλές συμπεριφορές που μπορεί να εκδηλωθούν στο μέλλον και είναι ή παραβατικές ή αρνητικές ή αυτοκαταστροφικές. Αυτά όλα μπορεί να εκδηλωθούν σε διάφορες φάσεις της ζωής των παιδιών αυτών. Όσο πιο γρήγορα τα παιδιά αυτά μπορέσουν να επανέλθουν σε έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής, ακόμη και σε κάποιο hot spot, αρκεί να έχουν ένα πρόγραμμα στην καθημερινότητά τους, τόσο πιθανά καλύτερα θα μπορέσουν να διαχειριστούν αυτά τα συμπτώματα. Είναι εξαιρετικά σοβαρό ότι παρουσιάζονται πολλές απειλές για τον ψυχισμό τους, οι οποίες ενδεχομένως δε θα εμφανιστούν σήμερα που το συζητάμε, μπορεί να εμφανιστούν μετά από χρόνια.
Το μετά-τραυματικό στρες των προσφυγόπουλων συγκρίνεται με εκείνο των στρατιωτών στον πόλεμο!
Η διαταραχή μετά-τραυματικού στρες η οποία είναι μια κατάσταση που μπορεί να παρουσιαστεί σε αυτά τα παιδιά, έχει να κάνει με τις εμπειρίες που έχουν βιώσει, είτε ήταν θεατές των εμπειριών, είτε βίωσαν τις εμπειρίες, είτε έχασαν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο. Τα παιδιά αυτά μπορεί να αποκτήσουν διαταραχή άγχους, κατάθλιψη ή διαταραχή ύπνου και βέβαια όλο αυτό μπορεί να μεταφραστεί με έναν τρόπο που να χαρακτηρίζεται από βία και πιθανότατα επιθετικότητα την οποία ή θα στρέφου προς τα έξω ή θα τη στρέφουν προς τον εαυτό τους. Είναι ένας κίνδυνος μπροστά μας ορατός και επαναλαμβάνω τα αποτελέσματα δε θα τα δούμε σήμερα. Μη ξεχνάτε ότι τα παιδιά αυτά καταγράφουν με έναν τραυματικό τρόπο αυτές τις εμπειρίες και ανάλογα με τον τρόπο που τις καταγράφουν, αυτές θα βγουν στην επιφάνεια. Μπορεί να βγουν μετά από 2 ή 3 ή 5 χρόνια, ανάλογα με το πώς θα συνεχιστεί η ζωή τους στη χώρα υποδοχής.
Η διαταραχή μετά-τραυματικού στρες που αντιμετωπίζουν είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και πράγματι μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που βιώνουν οι στρατιώτες στον πόλεμο. Έτσι και αλλιώς η διαταραχή αυτή αφορά κάθε άτομο που έχει βιώσει γεγονότα που το έχουν στιγματίσει ή τραυματίσει. Τέτοιου είδους γεγονότα είναι φυσικά οι απώλειες. Τι βιώνουν οι στρατιώτες; Την απώλεια του συστρατιώτη τους, τον φόβο για την ίδια τη ζωή τους και βέβαια όλα τα φριχτά που βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους. Τα προσφυγόπουλα και μόνο που περνάνε το Αιγαίο με τις λέμβους, αυτό φτάνει για να γράψει μέσα του αυτή η τραυματική εμπειρία».
Οι ζωγραφιές των προσφυγόπουλων μαρτυρούν αυτά που έχουν στο μυαλό τους
«Αυτές που έχω δει», εξηγεί στο star.gr η κυρία Καππάτου «απεικονίζουν με χαρακτηριστικό τρόπο τα βιώματα τα τραυματικά που έχουν ζήσει. Τα περισσότερα ζωγράφισαν ότι τα κυνηγάνε, ζωγράφισαν τους τζιχαντιστές που αποκεφαλίζουν τα θύματά τους. Το δεύτερο που θέλω να πω για τις ζωγραφιές τους είναι η οδύσσεια που πέρασαν για να βγουν από την εμπόλεμη ζώνη σε χώρες που έχουν ειρήνη, όπως η δική μας. Τα παιδιά ζωγραφίζουν αυτό που έχουν πιο έντονα στο μυαλό τους όταν τους δίνεις μολύβι και χαρτί».
«Εμείς, η Ευρώπη, οφείλουμε να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά μια προοπτική και ένα αύριο», ξεκαθαρίζει η παιδοψυχολόγος και προσθέτει «διαφορετικά θα έχουμε πολύ αρνητικές επιπτώσεις από το θυμό που θα αναπτύξουν αυτά τα παιδιά στο μέλλον. Η απελπισία και η απογοήτευσή τους θα μετατραπούν σε συμπεριφορές πιθανότατα βίαιες» λέει τέλος η κυρία Καππάτου.
Σε κάθε περίπτωση όλοι πρέπει να βάλουμε στο νού μας πως τα παιδιά αυτά είναι κινητές ωρολογιακές βόμβες! Αν εμείς δε τα αγκαλιάσουμε, αν εμείς δε τα φροντίσουμε, αν εμείς δε φερθούμε με ανθρωπιά και αλληλεγγύη, θα έρθει η στιγμή που θα θερίσουμε τις θύελλες των ανέμων που σπέρνουμε.
Της Ισμήνης Λέντζου
Star.gr
- See more at: http://www.akappatou.gr/Το 40% των παιδιών αυτών έχει πέσει θύμα βιαιοπραγιών-Αυτά που βιώνουν συγκρίνονται με τα συναισθήματα των στρατιωτών στον πόλεμο!
Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα και μας κοιτούν με μάτια σαν κι αυτά…
Αυτά τα κάρβουνα μέσα στα μάτια των προσφυγόπουλων, μια μέρα θα γίνουν ΦΩΤΙΑ λένε οι ειδικοί. Σύμφωνα με το Γερμανικό Επιμελητήριο Ψυχοθεραπευτών το 40% περίπου των παιδιών των προσφύγων έχει πέσει θύμα βιαιοπραγιών. Μελέτη του αραβικού επιστημονικού περιοδικού Journal of Psychiatry, αναφέρει ότι τα ασυνόδευτα παιδιά είναι άμεσα ευπρόσβλητα από διαταραχή μετά-τραυματικού στρες. Η κατάθλιψη σε αυτά τα παιδιά είναι συχνή πολύ πριν την εφηβεία και συγκρίνεται με το μετά-τραυματικό στρες των στρατιωτών στον πόλεμο.
Τα προσφυγόπουλα έχασαν για πάντα την ανεμελιά και την παιδικότητα της ηλικίας τους
Όπως εξηγεί στο star.gr η Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος, Αλεξάνδρα Καππάτου «κάθε παιδί προσφύγων έχει τη δική του ιστορία και έχει τα δικά του βιώματα. Είναι παιδιά που μέχρι χθες ζούσαν σε ένα περιβάλλον ήρεμο και γαλήνιο, στο οποίο είχαν όλες τις ανέσεις και ξαφνικά ο πόλεμος άλλαξε τη ζωή τους άρδην. Πολλά από αυτά ξεκινώντας το ταξίδι του ξεριζωμού με αγωνία και ανασφάλεια αντιμετώπισαν στον δρόμο τους και την ορφάνια. Έχασαν τους γονείς τους ή κάποιο από τα αδέλφια τους. Μέσα σε αυτόν τον αγώνα τα παιδιά αυτά έχουν χάσει την ανεμελιά τους και την παιδικότητα της ηλικίας τους. Ο κυκεώνας αυτός έχει στερήσει από τα παιδιά την προοπτική για το μέλλον.
Αν οι γονείς, παρά τις δοκιμασίες, έχουν θετικό πρόσημο και αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αισιοδοξία, τότε τα πράγματα είναι καλύτερα και για τα παιδιά. Αν όμως οι γονείς είναι απελπισμένοι και απογοητευμένοι , αυτό αποτελεί αρνητικό οιωνό για τα παιδιά καθώς τα περισσότερα έχουν ζήσει πολύ αρνητικά γεγονότα. Έχουν ακούσει βόμβες να εκρήγνυνται στη χώρα που ζούσαν.
Το άγχος και οι εφιάλτες σημαδεύουν τις παιδικές ψυχές
Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά έχουν βιώσει μεγάλες δυσκολίες. Καταρχάς τα περισσότερα κοιμούνται στον δρόμο, πολλά από αυτά έχουν περιπλανηθεί ασυνόδευτα. Άρα το άγχος είναι ο νούμερο ένα εχθρός που επηρεάζει τα παιδιά αυτά. Το άγχος, η ανησυχία, η αγωνία για το αύριο στιγματίζουν τις παιδικές ψυχές.
Πολλές φορές τα παιδιά αυτά βγάζουν διαταραχές στον ύπνο τους, όπως αϋπνίες ενώ συχνά βλέπουν αγχώδη όνειρα ή και εφιάλτες. Αναπτύσσουν πολλές συμπεριφορές που μπορεί να εκδηλωθούν στο μέλλον και είναι ή παραβατικές ή αρνητικές ή αυτοκαταστροφικές. Αυτά όλα μπορεί να εκδηλωθούν σε διάφορες φάσεις της ζωής των παιδιών αυτών. Όσο πιο γρήγορα τα παιδιά αυτά μπορέσουν να επανέλθουν σε έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής, ακόμη και σε κάποιο hot spot, αρκεί να έχουν ένα πρόγραμμα στην καθημερινότητά τους, τόσο πιθανά καλύτερα θα μπορέσουν να διαχειριστούν αυτά τα συμπτώματα. Είναι εξαιρετικά σοβαρό ότι παρουσιάζονται πολλές απειλές για τον ψυχισμό τους, οι οποίες ενδεχομένως δε θα εμφανιστούν σήμερα που το συζητάμε, μπορεί να εμφανιστούν μετά από χρόνια.
Το μετά-τραυματικό στρες των προσφυγόπουλων συγκρίνεται με εκείνο των στρατιωτών στον πόλεμο!
Η διαταραχή μετά-τραυματικού στρες η οποία είναι μια κατάσταση που μπορεί να παρουσιαστεί σε αυτά τα παιδιά, έχει να κάνει με τις εμπειρίες που έχουν βιώσει, είτε ήταν θεατές των εμπειριών, είτε βίωσαν τις εμπειρίες, είτε έχασαν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο. Τα παιδιά αυτά μπορεί να αποκτήσουν διαταραχή άγχους, κατάθλιψη ή διαταραχή ύπνου και βέβαια όλο αυτό μπορεί να μεταφραστεί με έναν τρόπο που να χαρακτηρίζεται από βία και πιθανότατα επιθετικότητα την οποία ή θα στρέφου προς τα έξω ή θα τη στρέφουν προς τον εαυτό τους. Είναι ένας κίνδυνος μπροστά μας ορατός και επαναλαμβάνω τα αποτελέσματα δε θα τα δούμε σήμερα. Μη ξεχνάτε ότι τα παιδιά αυτά καταγράφουν με έναν τραυματικό τρόπο αυτές τις εμπειρίες και ανάλογα με τον τρόπο που τις καταγράφουν, αυτές θα βγουν στην επιφάνεια. Μπορεί να βγουν μετά από 2 ή 3 ή 5 χρόνια, ανάλογα με το πώς θα συνεχιστεί η ζωή τους στη χώρα υποδοχής.
Η διαταραχή μετά-τραυματικού στρες που αντιμετωπίζουν είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και πράγματι μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που βιώνουν οι στρατιώτες στον πόλεμο. Έτσι και αλλιώς η διαταραχή αυτή αφορά κάθε άτομο που έχει βιώσει γεγονότα που το έχουν στιγματίσει ή τραυματίσει. Τέτοιου είδους γεγονότα είναι φυσικά οι απώλειες. Τι βιώνουν οι στρατιώτες; Την απώλεια του συστρατιώτη τους, τον φόβο για την ίδια τη ζωή τους και βέβαια όλα τα φριχτά που βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους. Τα προσφυγόπουλα και μόνο που περνάνε το Αιγαίο με τις λέμβους, αυτό φτάνει για να γράψει μέσα του αυτή η τραυματική εμπειρία».
Οι ζωγραφιές των προσφυγόπουλων μαρτυρούν αυτά που έχουν στο μυαλό τους
«Αυτές που έχω δει», εξηγεί στο star.gr η κυρία Καππάτου «απεικονίζουν με χαρακτηριστικό τρόπο τα βιώματα τα τραυματικά που έχουν ζήσει. Τα περισσότερα ζωγράφισαν ότι τα κυνηγάνε, ζωγράφισαν τους τζιχαντιστές που αποκεφαλίζουν τα θύματά τους. Το δεύτερο που θέλω να πω για τις ζωγραφιές τους είναι η οδύσσεια που πέρασαν για να βγουν από την εμπόλεμη ζώνη σε χώρες που έχουν ειρήνη, όπως η δική μας. Τα παιδιά ζωγραφίζουν αυτό που έχουν πιο έντονα στο μυαλό τους όταν τους δίνεις μολύβι και χαρτί».
«Εμείς, η Ευρώπη, οφείλουμε να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά μια προοπτική και ένα αύριο», ξεκαθαρίζει η παιδοψυχολόγος και προσθέτει «διαφορετικά θα έχουμε πολύ αρνητικές επιπτώσεις από το θυμό που θα αναπτύξουν αυτά τα παιδιά στο μέλλον. Η απελπισία και η απογοήτευσή τους θα μετατραπούν σε συμπεριφορές πιθανότατα βίαιες» λέει τέλος η κυρία Καππάτου.
Σε κάθε περίπτωση όλοι πρέπει να βάλουμε στο νού μας πως τα παιδιά αυτά είναι κινητές ωρολογιακές βόμβες! Αν εμείς δε τα αγκαλιάσουμε, αν εμείς δε τα φροντίσουμε, αν εμείς δε φερθούμε με ανθρωπιά και αλληλεγγύη, θα έρθει η στιγμή που θα θερίσουμε τις θύελλες των ανέμων που σπέρνουμε.
Της Ισμήνης Λέντζου
Star.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου