Σελίδες

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Η παιδεία ξεκινάει απο τον καθρέφτη μας

     images-9

Έχουμε την ιδιότητα για ότι συμβαίνει γύρω μας να ψάχνουμε τον φταίχτη έξω από μας. Πάντα κάποιος άλλος μας φταίει, αλλά ούτε λόγος για να πάμε μέχρι τον καθρέφτη και να αναζητήσουμε το δικό μας φταίξιμο. Βολικό είναι πάντα να φταίνε για όλα τα άσχημα που μας βρήκαν όλοι οι άλλο,ι αλλά όχι εμείς.
Αναζητάμε παιδεία, μα τι είναι η παιδεία ; Η παιδεία ξεκινάει πρώτα σε προσωπικό επίπεδο, είναι μία ανάπτυξη που μόνοι μας την θέτουμε σε εφαρμογή. Δεν γίνεται για την δική μας πνευματική ανάπτυξη να φταίει κάποιος άλλος. Αυτό είναι ένα ωραιότατο άλλοθι το οποίο το λέμε στους εαυτούς μας για να μας «χαϊδέψουμε» τα αφτιά. Κανένας δεν μπορεί να μας οδηγήσει στην παιδεία αν δεν τοποθετήσουμε εμείς τις πρώτες βάσεις γι’ αυτό. Γιατί τότε δεν θα είναι παιδεία αλλά θα μοιάζει υποχρεωτική βία.
Παιδεία είναι τα σκουπίδια στις θάλασσές μας, παιδεία είναι που πετάμε με ευκολία έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας το άδειο πακέτο από τα τσιγάρα, παιδεία είναι που δεν μας νοιάζει τίποτε πέρα και έξω από το σπίτι μας; Για όλα αυτά κάποιοι γκρινιάζουν, αλλά όλα αυτά δεν γίνονται από μόνα τους, κάποιος τα κάνει.nature-1
Όμως το σαλόνι μας, την κουζίνα μας τα θέλουμε καθαρά και λαμπερά, αλλά για τον κοινό χώρο, τον πλανήτη και το περιβάλλον, θα ακούμε με ευκολία «ωχ! αδερφέ πώς κάνεις έτσι» ή «σιγά, εγώ θα αλλάξω τον κόσμο», «τόσοι και τόσοι το κάνουν εγώ γιατί να μη το κάνω».
Κι όμως όλα αυτά αν τα μαζέψουμε και μεμονωμένα τα αλλάξουμε θα έχουμε τουλάχιστον αλλάξει ένα μεγάλο κομμάτι, αυτό του σεβασμού.
Έλλειψη σεβασμού έχουμε γενικά και ειδικά, αφού περιμένουμε πως και πώς να μη κοιτάζει το αφεντικό για να λουφάρουμε. Να βρούμε όποια πρόφαση για να μην εργαστούμε. Και γενικά να λειτουργήσουμε τόσο αδιάφορα για όλα και ύστερα να θυμώνουμε που τίποτε δεν λειτουργεί καλά. Μα ένα από αυτά τα τίποτε που δεν λειτουργεί καλά κάποιος συμμετέχει, ένας από αυτούς τους κάποιους είμαι κι εγώ ως ένα σημείο.

Πάω λοιπόν με θάρρος στον καθρέφτη μου και τον ρωτάω «καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ποια είναι τα λάθη μου, που είμαι ασεβής, πώς μπορώ να αλλάξω τον εαυτό μου για το γενικό καλό του συνόλου»;
Η άμμος της θάλασσας απαρτίζεται από πολύ μικρά- μικρά χαλικάκια και αυτά όλα μαζί δίνουν αυτό το τόσο όμορφο αποτέλεσμα. Το ένα χαλικάκι είναι δίπλα με το άλλο τόσο αρμονικά. Έτσι μπορούμε να κάνουμε κι εμείς για να ζήσουμε μία μέρα αρμονικά, να βγάλουμε τον σεβασμό έξω από το σπίτι μας και κάθε φορά που θα πάμε να κάνουμε κάτι το ασεβές, να μην πούμε «έλα μωρέ δεν με βλέπει κανένας δεν πειράζει», γιατί σε βλέπει η συνείδησή σου. Η παιδεία μας λοιπόν ξεκινάει από μας και μόνο από μας. Όλοι έχουμε βάσεις από τις οικογένειές μας, ήρθε η ώρα απλώς να τις εφαρμόσουμε. Αυτό είναι ουσιαστική υποδομή για αγάπη, εκτίμηση, σεβασμό. Όλα αυτά πριν τα απαιτήσω και πριν τα ζητήσω, καλά θα είναι να τα δώσω με πληθωρικότητα, σταθερότητα και αφοσίωση είτε είναι κάποιος μπροστά είτε όχι. Να είμαι δηλαδή σε όλες τις περιπτώσεις ο ίδιος άνθρωπος και όχι να αλλάζω κατά πως με βολεύουν οι συνθήκες.
Πηγή: awaken.gr

http://stavrianea.wordpress.com/2014/11/04/%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BE%CE%B5%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%81%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B1/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου