Σε προσαρμογή

cats: Τώρα μιλάει η μαμά...

date: Οκτωβρίου 3rd, 2013Author: Τάδε (μαμά) Έφη...

Τα αγόρια στο σχολείο. Εγώ στη δουλειά. Τα αγόρια διάβασμα. Εγώ γράψιμο. Τα αγόρια παίζουν. Εγώ μαζεύω το σπίτι. Τα αγόρια αγχώνονται. Εγώ περισσότερο. Τα αγόρια κοιμούνται. Εγώ ονειρεύομαι.

Νομίζω ότι το Φθινόπωρο μπήκε κάπως απότομα. Όχι το κρύο. Η αλλαγή εποχής. Η αλλαγή δράσης. Τα αντηλιακά ακόμη να τα μαζέψω από το μπάνιο. Τα κουβερλί αρνούμαι να τα βγάλω από το πατάρι. Τα αγόρια αρνούνται να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότηκα με διάβασμα και υποχρεώσεις. Κι εγώ αρνούμαι να σηκωθώ το πρωι από το κρεβάτι. Οι συζητήσεις μας έχουν θεριέψει και το γάλα τις νύχτες δεν ηρεμεί πάντα τα πνεύματα. Ίσως να έχω χάσει λίγη υπομονή στο δρόμο προς το γραφείο, γιατί πριν πέσουμε για ύπνο μ’ ακούω να σηκώνω φωνή. Ώρα να κλείσω τα μάτια και να χαλαρώσω. Κι εγώ κι εκείνα τ’ αγόρια, που μετά το σχολείο ψάχνουν λίγο μαμαδίστικη αίσθηση και τους λείπω γιατί τρέχω αριστερά και δεξιά. «Μανούλα έφτιαξα τσάντα και θέλω αγκαλίτσα τώρα»! μου λέει το 8χρονο και κάτι σε μια σπάνια έκφραση γλύκας! Και καταλαβαίνω ότι θέλει να είμαι εκεί. Χωρίς απαραίτητα να μιλάω ή να βοηθάω στο διάβασμα. Απλώς να είμαι εκεί. Και τυλίγομαι στην εμβρυική στάση δίπλα του αργά το βράδυ (εκεί γύρω στις 11) και του κάνω αγκαλιά. «Μανούλα, ξεκουράσου δίπλα μου», μου λέει καθώς με καταλαβαίνει.
Και οι τύψεις με κάνουν και κρυώνω. Και σκεπάζομαι με το σεντόνι και μετά νιώθω ένα άλλο μικρό χεράκι να μου κάνει αγκαλιά. «καληνύχτα μάνα»!
Κι έχω δύο αγόρια εκεί δίπλα μου. Γιατί το μεγάλο αγόρι του σπιτιού λείπει για δουλειά. Και νομίζω, ότι η ευτυχία είναι συγκλονιστικά απλή! Την αποδέχομαι!

Καλό μας χειμώνα

photos source by: www.pinterest.com/pin/147633694008219667/

Πηγή:

http://mikroimegaloi.gr/content/%CF%83%CE%B5-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%AE